ΟΚΔΕ Σπάρτακος

Καλούμε στην συγκέντρωση στις 9 Αυγούστου, 8μμ στο Σύνταγμα. 

Για μια ακόμη φορά γίναμε θεατές μια ολοκληρωτικής καταστροφής της φύσης, με τα πολλαπλά πύρινα μέτωπα να καίνε την χώρα. Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους έγιναν στάχτη, χιλιάδες ζώα κάηκαν, δεκάδες οικισμοί και χωριά χάθηκαν από το χάρτη, άνθρωποι μετακινήθηκαν μαζικά βλέποντας τα σπίτια τους να καίγονται. Και δεν έχει σταματήσει αυτή η καταστροφή. Χάθηκε και μια ανθρώπινη ζωή ενός εθελοντή που βοηθούσε στο έργο κατάσβεσης της φωτιάς. Το αίσθημα θλίψης και οργής που φέρνει αυτή η καταστροφή πρέπει να γίνει συλλογικός αγώνας για την υπεράσπιση της φύσης και των ζωών μας μ’ ένα αντικαπιταλιστικό οικοσοσιαλιστικό πρόταγμα. 

Υπόλογη είναι αυτή η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, για τη συνέχιση της εγκληματικής πολιτικής απαξίωσης της προστασίας των δασών με σκοπό την προστασία των καπιταλιστικών συμφερόντων. Η κυβέρνηση της ΝΔ διαχειρίζεται επικοινωνιακά την κατάσταση αυτή προβάλλοντας “την ατομική ευθύνη”, για μια ακόμη φορά, και το φταίξιμο το ρίχνει στον καύσωνα, στην “καύσιμη ύλη” των δασών και στους ανέμους, οι οποίοι μάλιστα ήταν γενικά ασθενείς. Όσο και εάν είναι διαρκείς και συνεχείς οι καύσωνες ως αποτέλεσμα της κλιματικής κρίσης, αυτό δεν συνεπάγεται ότι η κατάσταση με τις φωτιές θα έπρεπε να γίνει ανεξέλεγκτη και ότι δεν θα μπορούσαν αυτές να αντιμετωπιστούν τη στιγμή που γεννήθηκαν. Φταίνε η αλόγιστη καπιταλιστική χρήση των πόρων της φύσης, η πλήρης διάλυση της δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης, η αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών με όρους καταστολής και όχι πρόληψης, οι νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες για την μείωση πόρων και προσωπικού από τις βασικές υπηρεσίες προστασίας του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης ζώης. Η κλιματική αλλαγή, τις συνέπειες της οποίας βλέπουμε καθημερινά, και ειδικά τη φετινή χρονιά χτύπησαν πολλές περιοχές της χώρας (πλημμύρες, καύσωνας, πυρκαγιές κοκ) δεν μπορεί να σταθεί ως δικαιολογία για μια κυβέρνηση τόσο ταγμένη στο δόγμα της πιο επιθετικής καπιταλιστικής ανάπτυξης, που η ίδια φέρνει και επιταχύνει την κλιματική αλλαγή.

Δεν είναι υγειονομικός κίνδυνος

 Δεν είναι δάκτυλος της αντιπολίτευσης

 Δεν είναι μέτωπο των δημοκρατικών δυνάμεων

 Είναι η οργή της τάξης μας!

Απαγόρευσαν τις συναθροίσεις άνω των τριών ατόμων, κατέβασαν αύρες, έδειραν, συνέλαβαν, πέρασαν χειροπέδες, απείλησαν, ίδρυσαν νέα σώματα αστυνομίας, ρουφιάνεψαν, λογόκριναν, συκοφάντησαν, λύσσαξαν, και τι κατάφεραν; Να διαδηλώνουν κάθε μέρα χιλιάδες άνθρωποι στο κέντρο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, στις γειτονιές, σε όλες τις πόλεις.

Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν οξύνει καθημερινά την καταστολή και την καταπίεση από ακροδεξιό βίτσιο. Το κάνει επειδή ξέρει ότι η αγανάκτηση της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων θα ξεσπάσει. Η οργή τους θα ξεσπάσει για τους νεκρούς τους στην πανδημία, για τον κίνδυνο που διατρέχουν κάθε μέρα στη δουλειά τους προκειμένου να μην χάσουν ευρώ οι εργοδότες, για την ανεργία που σκαρφαλώνει ξανά, για τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, για την αστυνομία και τις διαγραφές στα πανεπιστήμια, για τη σεξουαλική και εργασιακή βία που αποκαλύπτεται παντού, για τη σήψη στους χώρους του πολιτισμού και του αθλητισμού, για τα νέα μέτρα λιτότητας που έρχονται με τη λήξη της καραντίνας. Αυτή την αγανάκτηση θέλει να περιορίσει η κυβέρνηση, όσο είναι καιρός. Η κυβέρνηση οξύνει την καταστολή και την καταπίεση γιατί αυτή είναι η ανάγκη και η εντολή της τάξης που εκπροσωπούν, της τάξης των καπιταλιστών.

Την Πέμπτη 4/3 τα σωματεία των καλλιτεχνών καλούν σε συγκέντρωση στο Υπουργείο Πολιτισμού και πορεία προς το Υπουργείο Εργασίας.

Ο κλάδος των καλλιτεχνών είναι ένα από τους κλάδους που έχει χτυπηθεί περισσότερο από την πανδημία. Εδώ και ένα χρόνο δεν μπορούν να γίνουν συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις και κανενός είδους καλλιτεχνικό δρώμενο. Παράλληλα η κλειστή εστίαση έχει επιπτώσεις και στους καλλιτέχνες που δούλευαν σε μαγαζιά. Η κυβέρνηση δεν έχει πάρει κανένα μέτρο για την στήριξη τους αλλά ούτε για να λειτουργήσουν ξανά οι δραστηριότητες στις οποίες μπορούν να τηρηθούν τα υγειονομικά μέτρα. Παράλληλα, τους κατηγορεί ότι φταίνε οι ίδιοι και ίδιες που δουλεύαν μαύρα και τώρα δεν μπορούν να λάβουν στήριξη. Οι ίδιοι άνθρωποι που κατήργησαν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας τώρα τους ζητάν και τα ρέστα.

Ενώ ο εμπαιγμός των καλλιτεχνών κρατά μήνες, τώρα η κυβέρνηση προσπαθεί να παρουσιαστεί ως εκπρόσωπος των θυμάτων που καταγγέλλουν την κακοποίηση που δέχτηκαν στον χώρο του θεάτρου. Τα μέτρα που υποτίθεται ότι θα πάρει, δεν απαντούν καθόλου στην μία βασική ανάγκη που έχουν τα θύματα: πρόσβαση σε νομική και ψυχολογική βοήθεια. Είναι μέτρα μόνο για τα μάτια του κόσμου. Και πως θα μπορούσαν να είναι κάτι παραπάνω από την στιγμή που η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός προσπάθησαν να συγκαλύψουν τα εγκλήματα που καταγγέλλονται εναντίον του πολιτικού τους φίλου Δημήτρη Λιγνάδη.

Στηρίζουμε τον δίκαιο αγώνα των καλλιτεχνών. Οι καλλιτέχνες είναι εργαζόμενοι/ες όχι χομπίστες. Έχουν δικαιώματα και ανάγκες όπως όλοι και όλες.

Διεκδικούμε:

-Συλλογικές συμβάσεις εργασίας

-Στήριξη των εργαζόμενων για όλους αυτούς τους μήνες που δεν μπορούσαν να εργαστούν

-Δωρεάν τεστ κορωνοϊού και υγειονομικά αναλώσιμα σε όλους τους χώρους εργασίας

-Υποστήριξη των εργαζόμενων που βρίσκουν το θάρρος να σπάσουν το φόβο και να καταγγείλουν σεξουαλική, σωματική και ψυχολογική βία

-Να αναλάβει η κυβέρνηση την πολιτική ευθύνη για την υπόθεση Λιγνάδη. Να παραιτηθεί η υπουργός πολιτισμού Μενδώνη

*στην αφίσα: πίνακες της Lita Cabellut

100 νεκροί τη μέρα από τον κορονοϊό, με τους υπουργούς να πανηγυρίζουν γιατί στο Βέλγιο πεθαίνουν περισσότεροι. Μια ύφεση της καπιταλιστικής οικονομίας που όλα δείχνουν ότι θα είναι σαφώς μεγαλύτερη από την ύφεση του 2008. Ένα σύστημα υγείας αποδεκατισμένο, που δεν ενισχύθηκε σε τίποτα από τότε που εμφανίστηκε ο ιός. Μια προκλητική διαχείριση της πανδημίας, με την οποία το πρωί υποχρεωνόμαστε να συνωστιζόμαστε στα ΜΜΜ, στους χώρους εργασίας, από τους οποίους δεν έχει κλείσει πρακτικά κανένας, και στα σούπερ μάρκετ για να μην απειληθούν τα κέρδη των εργοδοτών, και το βράδυ μας κυνηγάει η αστυνομία για να μην κάνουμε βήμα έξω από το σπίτι μας.

Για πρώτη φορά είχαμε πάνω από 100 νεκρούς σε μια μέρα. Η θριαμβολογία της κυβέρνησης για το ότι «τα πάμε πολύ καλύτερα από τις άλλες χώρες της Ευρώπης» έχει γελοιοποιηθεί τελείως. Η σχετική ηπιότητα του πρώτου κύματος στην Ελλάδα είχε εντελώς άλλες αιτίες και δεν είχε σε τίποτα να κάνει με τους υποτιθέμενα καλούς χειρισμούς της κυβέρνησης και των σοφών υπαλλήλων επιστημόνων που τη συμβουλεύουν. Σήμερα, αναλογικά με τον πληθυσμό της, η χώρα δεν υστερεί σε τίποτα σε σχέση τις άλλες καπιταλιστικά ανεπτυγμένες χώρες, που στέλνουν κατά χιλιάδες τους ανθρώπους τους στα νεκροταφεία.

Είναι σαφές ότι το σύστημα υγείας όχι μόνο είναι ανεπαρκές για την πανδημία, αλλά και δεν ενισχύθηκε καθόλου κατά τους μήνες που μεσολάβησαν από το πρώτο κύμα του ιού και το εξαντλητικόlockdown. Είναι σαφές ότι τα αραιά και κατάμεστα ΜΜΜ είναι παγίδες θανάτου. Όλα αυτά έχουν να κάνουν με τις τρομακτικές διαστάσεις που πήρε η επιδημία και με τις εκατόμβες των νεκρών. Όμως, υπάρχει κάτι βαθύτερο από όλα αυτά. Ο καπιταλισμός μας τρίβει στη μούρη ότι η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία σημασία σε σχέση με τα κέρδη των αφεντικών.

Η ΟΚΔΕ-Σπάρτακος συγχαίρει τους διαδηλωτές και διαδηλώτριες που έσπασαν στις 17/11 στην πράξη την παροιμιώδη αυταρχική απαγόρευση των συγκεντρώσεων για το Πολυτεχνείο σε όλη την Ελλάδα. Οι επικλήσεις της δολοφονικής κυβέρνησης στη Δημόσια Υγεία, η τρομοκρατία τις προηγούμενες μέρες και οι εξαγγελίες για συλλήψεις και πρόστιμα σε όσους τολμήσουν να υπάρχουν στο δρόμο δεν κατάφεραν να ματαιώσουν τον εορτασμό της εξέγερσης από πολιτικά κόμματα και οργανώσεις της εργατικής τάξης.

Μέχρι να νικήσει η ζωή και η ελευθερία

Ο φετινός Νοέμβρης μας βάζει, για μια ακόμη φορά, να αναμετρηθούμε με την εξέγερση του Πολυτεχνείου πριν από σαράντα επτά χρόνια. Και οι λόγοι της τότε εξέγερσης εξακολουθούν να είναι υπαρκτοί και τα ταξικά και αντιμπεριαλιστικά αιτήματα ζωντανά στους σημερινούς αγώνες μας.

Ο λαός και η νεολαία θα τιμήσουν και φέτος το Πολυτεχνείο παλεύοντας για Ψωμί-Υγεία-Παιδεία-Ελευθερία.

Η απαγόρευση των εκδηλώσεων και της πορείας του Πολυτεχνείου, που εξήγγειλαν ο Πέτσας και ο Χρυσοχοΐδης,δεν θα περάσει! 

Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση της Ν.Δ. κλιμακώνει, εν μέσω πανδημίας, την επίθεση στους εργαζόμενους και τη νεολαία με το κατάπτυστο νομοσχέδιο για τα εργασιακά, τους πλειστηριασμούς, την επίθεση στην εκπαίδευση, την αναβίωση του "σπουδαστικού" της ασφάλειας με ειδικό αστυνομικό σώμα στα πανεπιστήμια και τη συνεχή καταστολή, θέλει να απαγορεύσει τον εορτασμό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και την πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία, κλιμακώνοντας την κατασταλτική και αντιδημοκρατική επέλαση. 

Με την θεωρία της ατομικής ευθύνης και τη στοχοποίηση των λαϊκών αντιδράσεων (όπως στη μεγαλειώδη αντιφασιστική συγκέντρωση στις 07.10) επιδιώκει να γλυτώσει από τις ευθύνες για την εγκληματική της πολιτική τόσους μήνες που άφησε τον λαό έκθετο στην πανδημία. 

Μετά από 5,5 χρόνια και πάνω από 400 δικάσιμες, η πολύκροτη δίκη του νεοναζιστικού μορφώματος της χρυσής αυγής φτάνει στο τέλος της, με την ανακοίνωση της ετυμηγορίας την Τετάρτη 7 Οκτώβρη. Μια πιθανή καταδίκη θα είναι μια νίκη για το κίνημα, του οποίου η συνεχής δράση θα έχει φέρει το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Μόνο σε αυτό μπορεί να πιστωθεί αυτή η εξέλιξη, και όχι στην αστική δικαιοσύνη η οποία προσπαθεί να ρίξει τους φασίστες στα μαλακά.

 Κυβέρνηση και ΜΜΕ έχουν εξαπολύσει εδώ και δύο μήνες μια εθνική εκστρατεία εναντίον της Τουρκίας, για λογαριασμό των Ελλήνων καπιταλιστών και των συμμάχων τους. Σύσσωμη η αντιπολίτευση του κοινοβουλίου, από αριστερά και δεξιά, πλειοδοτεί σε εθνικισμό και πολεμοχαρείς κραυγές. Διαλαλούν όλοι την «προκλητικότητα» του Ερντογάν, συγκαλύπτοντας έτσι ότι η πραγματική αιτία της κρίσης στη Μεσόγειο είναι η σταθερή προσπάθεια των τελευταίων ελληνικών κυβερνήσεων να μοιράσουν την Ανατολική Μεσόγειο με τους συνεργάτες τους, την Κύπρο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο και την Ιταλία, κλείνοντας τον αντίπαλο τουρκικό καπιταλισμό σε μια στενή λωρίδα θάλασσα γύρω από τις ακτές της.

 Η ελληνική κυβέρνηση κλιμακώνει την επιθετικότητά της κάνοντας το παν για να απομονώσει διπλωματικά την Τουρκία. Αναζητά συμμάχους σε κάθε αντιδραστική κυβέρνηση της ευρύτερη περιοχής (στον δικτάτορα Σίσι της Αιγύπτου, στον δήμιο των Παλαιστινίων Νετανιάχου, στους μονάρχες της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΑΕ). Παίζει τον ρόλο του έμπιστου συνεργάτη του Τραμπ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή, ενάντια στην Τουρκία και τις σχέσεις της με τη Ρωσία. Προσκαλεί τον Μακρόν να πουλήσει τσαμπουκά στην ανατολική Μεσόγειο με τον γαλλικό στόλο και το αεροπλανοφόρο Ντε Γκωλ. Βάζει την ΕΕ να επιβάλει κυρώσεις για λογαριασμό της.

Μπορεί η φετινή ΔΕΘ να ακυρώθηκε, ωστόσο ο πρωθυπουργός θα βρει την ευκαιρία να μιλήσει και να περιγράψει την κυβερνητική πολιτική της επόμενης χρονιάς, που θα πατάει στις «επιτυχίες» της φετινής.

Μιας χρονιάς που χαρακτηρίστηκε εν πολλοίς από την πανδημία του κορωνοϊού και την εγκληματική της διαχείριση. Η κυβέρνηση μπορεί να επαίρεται ότι την άνοιξη «τα πήγαμε καλά», ωστόσο η στρατηγική της ήταν το τυφλό λοκντάουν, την ώρα που εργοστάσια και μεγάλες επιχειρήσεις λειτουργούσαν κανονικά, ενώ χιλιάδες άνθρωποι στοιβάζονταν σε στρατόπεδα και κέντρα κράτησης μεταναστών προκειμένου δήθεν να αγοραστεί χρόνος για την ενίσχυση του ΕΣΥ, η οποία βέβαια δεν έγινε ποτέ. Ούτε ένα ευρώ δεν δόθηκε για την ενίσχυση του συστήματος υγείας σε όλες τις βαθμίδες. Στη συνέχεια το τυφλό άνοιγμα της οικονομίας ως βορά στον τουρισμό έφερε νέα αναζωπύρωση της πανδημίας, απέναντι στην οποία είναι σαφές ότι δεν υπάρχει καμία θωράκιση. Οι εργαζόμενοι στην υγεία εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται ως αναλώσιμοι, αφού όχι μόνο δεν έγιναν προσλήψεις μέσα στην πανδημία, τα Μέσα Ατομικής Προστασίας είναι ελλιπή, αλλά δεν προβλέπονται καν μαζικά τεστ για το προσωπικό. Ακόμα και η προβλεπόμενη καραντίνα για όσους κολλήσουν δεν τηρείται (περίπτωση Ευαγγελισμού). Υπό αυτές τις συνθήκες και το άνοιγμα των σχολείων θα είναι τεράστιος κίνδυνος για χιλιάδες μαθητές και εκπαιδευτικούς. Η κυβέρνηση, συνεπικουρούμενη από τους επιστήμονες-τηλεαστέρες που δρούσαν και δρουν σε διατεταγμένη υπηρεσία, εξακολουθεί να παίζει αποκλειστικά το χαρτί της ατομικής ευθύνης, για να αποσείσει το εξής απλό: ότι είναι ταξικά αντίθετη, ανίκανη και απρόθυμη να προστατεύσει τη δημόσια υγεία.

1.    Η τρέχουσα ελληνοτουρκική κρίση στη Μεσόγειο δεν είναι αποτέλεσμα μια υποτιθέμενης μονομερούς επιθετικότητας και προκλητικότητας της Τουρκίας. Δεν είναι ούτε, γενικώς και αορίστως, το αποτέλεσμα της όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών ή των αντίπαλων διεκδικήσεων των αστικών τάξεων της Ελλάδας και της Τουρκίας. Συγκεκριμένη αφορμή υπήρξε η συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με τον δικτάτορα της Αιγύπτου στο πλαίσιο μιας πολιτικής της ελληνικής αστικής τάξης που έχει ως στόχο τον αποκλεισμό της τουρκικής αστικής τάξης από την πρόσβαση στις - αμφιλεγόμενες ακόμα - πλουτοπαραγωγικές πηγές την ΝΑ Μεσογείου. Η γενικόλογη ειρηνιστική προπαγάνδα, όσο απαραίτητη κι αν είναι, δεν αρκεί σε μια περίοδο επικίνδυνων πολεμικών παιχνιδιών. Πρέπει να αποκαλυφθεί η επικίνδυνη επιθετικότητα του ελληνικού κράτους, που εκθέτει την εργατική τάξη και το λαό στον κίνδυνο ενός καταστροφικού πολέμου για τα συμφέροντα των καπιταλιστών.

Ο Βασίλης Μάγγος πέθανε από πνευμονικό οίδημα!

Όχι, δεν πέθανε, δολοφονήθηκε!

Δολοφονήθηκε γιατί διεκδικούσε, μαζί με χιλιάδες άλλους, το απαράβατο δικαίωμα να αναπνέει χωρίς το ρίσκο να γεμίζουν τα πνευμόνια του με δηλητηριώδη αέρια που «κερνά» καθημερινά την πόλη του Βόλου το «ζωογόνο» εργοστάσιο της ΑΓΕΤ-Lafarge!

Δολοφονήθηκε γιατί δεν έδινε τη συγκατάθεσή του να προστεθεί ως ένας ακόμη αριθμός σ

Ο θάνατος του 27χρονου Βασίλη Μάγγου ήταν δυστυχώς η τραγική κατάληξη του πρωτοφανούς αστυνομικού πογκρόμ που έζησε η πόλη του Βόλου στις 13 Ιουνίου και τις επόμενες ημέρες, μετά το μεγάλο συλλαλητήριο ενάντια στο δολοφονικό εργοστάσιο της ΑΓΕΤ-LAFARGE. Για τρεις μέρες ο Βόλος έζησε κυριολεκτικά κατάσταση πολιορκίας από αστυνομικές δυνάμεις, που, με εντολή του δημάρχου Μπέου και του Υπουργείου Προ.Πο., κατέφτασαν από όλη την Ελλάδα ως δυνάμεις κατοχής για να καταστείλουν τις κινητοποιήσεις του λαού της πόλης ενάντια στα φουγάρα που ξερνάνε καρκίνο μέσα στον αστικό ιστό. Τα αφεντικά της ΑΓΕΤ-LAFARGE πρέπει να είναι πολύ ευχαριστημένα από τις επιδόσεις των πολιτικών υπηρετών τους, που μετέτρεψαν την πόλη σε πεδίο μάχης, με ανελέητο κυνηγητό, ξύλο, δακρυγόνα και δεκάδες προσαγωγές.

Η κυβέρνηση της ΝΔ φέρνει νέο αντιδραστικό νόμο που μ’ αυτόν περιορίζει δραστικά το δικαίωμα στην διαδήλωση και στην κινητοποίηση. Τον φέρνει μέσα στο καλοκαίρι για να κάμψει τις αντιδράσεις του αγωνιζόμενου κόσμου. Τον φέρνει σε μια συγκυρία που μια ολόκληρη κοινωνία προσπαθεί ακόμα να σταθεί στα πόδια της, μετά από την περίοδο της καραντίνας. Θέλει να βάλει “ένα τέλοςστη μεταπολίτευση”, επιβάλλοντας την κανονικότητα.

Η έξαρση του νέου κορωνοϊού, ή COVID-19, επέβαλε απότομη παύση στην παγκόσμια οικονομία. Σχεδόν όλες οι αντιφάσεις του καπιταλισμού, κάποιες κρυμμένες πίσω από την οικονομική άνθηση, εμφανίζονται ανάγλυφες πια, ανάμεσα στα κλεισίματα, στον πανικό και στα μέτρα έκτακτης ανάγκης.

Μέχρι τις 24 Μαρτίου, τα επιβεβαιωμένα κρούσματα κορωνοϊού έχουν εκτοξευθεί σε πάνω από 410.000 παγκοσμίως. Ο μεγαλύτερος αριθμός κρουσμάτων εξακολουθεί να βρίσκεται στην Κίνα, αλλά εκεί η αύξηση των κρουσμάτων έχει επιβραδυνθεί σε διψήφιους αριθμούς, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέφεραν περισσότερα από 13.000 νέα κρούσματα μόνο στις 23 Μαρτίου. Ο αριθμός των νεκρών στην Ιταλία έχει ξεπεράσει αυτόν της Κίνας και ήδη η υπόλοιπη Ευρώπη αρχίζει να αντικατοπτρίζει την κατάσταση στην Ιταλία. Η Γερμανία, η Γαλλία και το Ισπανικό κράτος βρίσκονται στο κατόπι της Ιταλίας κατά τον αριθμό των κατά ημέρα νέων επιβεβαιωμένων κρουσμάτων, αρκετά πάνω από 3500 στην κάθε μία και ανεβαίνει. Η επόμενη χώρα που προσεγγίζει αυτούς τους τιτάνες του εμπορίου είναι το Ιράν, με λίγο πάνω από 1000 νέα κρούσματα κάθε μέρα, τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές.

Η πανδημία του κορωναϊού έχει αποκαλύψει την υπονόμευση της δημόσιας υγείας, των δήμων και των κοινωνικών υπηρεσιών, μετά από χρόνια σκληρών περικοπών και προπαγάνδας περί δήθεν «υπεράριθμου προσωπικού». Η κυβέρνηση, παρά τις επικοινωνιακού τύπου εξαγγελίες, αντί να εξασφαλίσει νέες ΜΕΘ, προσωπικό, τεστ για τον ιό και να επιτάξει τις ιδιωτικές κλινικές, όπως ζητούν οι γιατροί, νοικιάζει ΜΕΘ σε διπλάσια τιμή από ότι χρεώνεσαι σε ιδιώτη, μιλάει για «ατομική ευθύνη» και χρησιμοποιεί την πανδημία ως άλλοθι και για την επιτάχυνση των αντεργατικών πολιτικών.

Η ίδια κατάσταση με τα νοσοκομεία επικρατεί και στους δήμους. Αντί να προχωρήσουν στη μονιμοποίηση των συμβασιούχων στην καθαριότητα και τις κοινωνικές υπηρεσίες και σε προσλήψεις, ανακοινώνουν «απ’ ευθείας αναθέσεις της καθαριότητας στον ιδιωτικό τομέα». Οι εργαζόμενοι στους δήμους, όπως και το νοσηλευτικό προσωπικό, δίνουν έναν τιτάνιο αγώνα για να σταθεί όρθια η κοινωνία. Για να αντιμετωπιστεί η θανατηφόρα απειλή , η διάλυση και οι χρόνιες ανεπάρκειες που έχουν επιφέρει οι αντεργατικές πολιτικές απαιτούμε τη λήψη άμεσων μέτρων:

Δημοσιεύουμε 2 ανακοινώσεις του Partito Comunista dei Lavoratori για την κατάσταση στην Ιταλία, μετά το ξεσπάσματος της πανδημίας.

Τι έφταιξε και τι φταίει για όλα αυτά που συμβαίνουν; Η πολιτική της λιτότητας και των περικοπών στην υγεία, οι συμφωνίες με τα ιδιωτικά νοσοκομεία και πώς κάποιοι ακόμα πλουτίζουν εις βάρος της υγείας και της ζωής της εργατικής τάξης.

Η υγειονομική κρίση μας επηρεάζει όλους, ωστόσο κάποιοι έχουν την δυνατότητα να κερδοσκοπούν και να την περνάνε λάδι όταν κάποιοι άλλοι διατηρούν την υποχρέωση να πληρώσουν, να αποκλειστούν από την πρόνοια/περίθαλψη, ή ακόμα και να πεθάνουν άσκοπα. Δεν πρόκειται για πόλεμο με κάποιον "αόρατο εχθρό", αλλά για άλλη μια σκληρή ταξική αντιπαράθεση. Υπάρχουν 2 παράλληλες πραγματικότητες, η πραγματικότητα των "από πάνω" και η δική μας. Να μην μείνουμε απλά θυμωμένοι, να μη μείνουμε απλά αγανακτισμένοι αλλά να σηκώσουμε το γάντι...

Η αντίδραση της εργατικής τάξης για να προστατέψει τον εαυτό της, οι προδοσίες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και ένας αγώνας εν εξελίξει… Ένας αγώνας για να νικήσει η ζωή, για να νικήσει η τάξη μας!

Η πανδημία του κορονοϊού είναι πλέον μια πραγματικότητα που τροποποιεί σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητα της τάξης μας, τις συνθήκες εργασίας και κοινωνικής ζωής και τα μέσα διεξαγωγής της ταξικής πάλης. Οι θεωρίες συνωμοσίας για τη δημιουργία και διασπορά του ιού δεν μας αφορούν. Ούτε είναι ζήτημα για τις πολιτικές οργανώσεις να πάρουν θέση από ιατρικής ή επιδημιολογικής άποψης. Όσοι και όσες δοκίμασαν να δώσουν απαντήσεις για ένα θέμα εν πολλοίς πρωτόγνωρο με βάση τα όποια προκατασκευασμένα αναλυτικά «πολιτικά» τους εργαλεία είτε κατέληξαν σε εντελώς άστοχες προβλέψεις που σε λίγες μέρες εξανεμίστηκαν είτε κατασκεύασαν φαιδρά παραπολιτικά σενάρια. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κίνδυνος είναι πραγματικός και κάθε μέρα πιο ορατός. Το πολιτικό ζήτημα όμως είναι η κατανόηση του ρόλου της επιδημίας και των συνεπειών της στον ταξικό συσχετισμό δύναμης, και κυρίως τα πολιτικά μας καθήκοντα στη νέα κατάσταση που αυτή διαμορφώνει.

Άσχετα με το ότι βιολογικά μπορεί να μεταδοθεί σε όλους, η επιδημία του κορονοϊού είναι εξόχως ταξική. Χτυπάει κυρίαρχα την εργατική τάξη και τα φτωχά στρώματα, αλλά και μεταβάλλει συνολικά τις συνθήκες στις οποίες διεξάγεται η ταξική πάλη.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη πυροβολεί και δολοφονεί στο ψαχνό πρόσφυγες και μετανάστες. Τους χαρακτηρίζει, με πολεμικούς όρους, «ασύμμετρη απειλή» και «εισβολείς». Κλείνει τα σύνορα, βάζει τον στρατό και την αστυνομία να κυκλοφορούν και να οπλοφορούν. Δικαιολογεί την πρακτική της πάνω στο ότι τους «εργαλειοποιεί» ο Ερντογάν, διότι αθετεί την συμφωνία Ελλάδας-ΕΕ-Τουρκίας, για να κατανεμηθεί πάλι η μοιρασιά των χρημάτων. Η ρατσιστική κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας έλαβε έκτακτα μέτρα που παγώνουν τις αιτήσεις ασύλου για ένα μήνα, συκοφαντεί τους πρόσφυγες, φτάνει στο σημείο γελοιότητας να διοχετεύει κατασκευασμένες ειδήσεις και ότι είναι φορείς κορονοϊού, αλλά και ανοίγει τον ασκό του Αιόλου να βγούνε παγανιά φασιστικές συμμορίες και ακροδεξιοί αγανακτισμένοι κάτοικοι για να παίξουν τον βρώμικο δολοφονικό ρόλο τους. Μια κυβέρνηση που θέλει να κάνει την ζωή των προσφύγων αβίωτη, ψηφίζοντας νέο πιο περιοριστικό νόμο για το άσυλο αλλά και χτίζοντας νέα κλειστά κέντρα κράτησης-φυλακές στα νησιά και στην ενδοχώρα αλλά και πλωτά φράγματα στην θάλασσα. Στο δολοφονικό της έργο, έχει την αμέριστη στήριξη της ΕΕ, που την στηρίζει οικονομικά για την καταστολή και την δολοφονική της πρακτική στα σύνορα. Έχει ουσιαστικά και τη στήριξη της αντιπολίτευσης, με τον Τσίπρα να δηλώνει ότι το κλείσιμο των συνόρων είναι σωστό και να παραδέχεται κυνικά ότι, στα χρόνια της δικής του κυβέρνησης, οι πνιγμοί στο Αιγαίο οφειλόταν στο γεγονός ότι είχαν τον Έβρο κλειστό.

Η κυβέρνηση και ελληνική άρχουσα τάξη θωρακίζουν τα σύνορα από «εισβολείς» διότι θέλουν να εκμεταλλευτούν το προσφυγικό, για να παίξουν τα δικά τους γεωπολιτικά και ιμπεριαλιστικά παιχνίδια, μη λογαριάζοντας ανθρώπινες ζωές. Ενόψει της διαφαινόμενης ήττας της Τουρκίας στα ανοικτά της μέτωπα στην Συρία, το Ελληνικό κράτος και ο ελληνικός εθνικισμός θέλουν να βγούνε νικητές στον ανταγωνισμό μαζί της και να φανεί ότι δεν υποχωρούν σε τίποτα. Θέλουν επίσης να συγκροτήσουν την εθνική-εθνικιστική ενότητα εντός, με βάση το ρατσιστικό μίσος, διαχωρίζοντας μεταξύ τους τους καταπιεσμένους. Φέρνει ο ελληνικός ιμπεριαλισμός τον πόλεμο δίπλα μας και με πολεμική ένταση και χαρακτήρα σκοτώνει πρόσφυγες-μετανάστες στα σύνορα.