ΟΚΔΕ Σπάρτακος

War against the war of the capitalists- Anti-war and internationalist struggle of the workers

The transfer of military equipment to Ukraine by the Greek government is an aggressive move, which certifies and escalates Greece's involvement in the war crisis. The Greek state, acting largely autonomously, without even complying with NATO contractual obligations, reaffirms its aspirations to play an active role in the developments. This move poses a danger to both abroad and at home, as it also involves the population of the country in a conflict with potentially incalculable consequences.

Η αποστολή στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία από μέρους της ελληνικής κυβέρνησης είναι μια επιθετική κίνηση, η οποία πιστοποιεί και κλιμακώνει την εμπλοκή της Ελλάδας στην πολεμική κρίση. Το ελληνικό κράτος, δρώντας σε μεγάλο βαθμό αυτόνομα, χωρίς καν να εκπληρώνει συμβατικές υποχρεώσεις του ΝΑΤΟ, επιβεβαιώνει τις επιδιώξεις του να παίξει ενεργό ρόλο στις εξελίξεις. Η κίνηση αυτή συνιστά κίνδυνο και για το εξωτερικό και για το εσωτερικό, καθώς εμπλέκει και τον πληθυσμό της χώρας σε μια σύγκρουση με πιθανά ανυπολόγιστες συνέπειες.

Η στρατιωτική εισβολή της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ουκρανία αποτελεί την κλιμάκωση της σύγκρουσης μεταξύ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και πλέον όλο και περισσότερο της ΕΕ από τη μία και της Ρωσίας από την άλλη, μιας σύγκρουσης άδικης και από τις δυο μεριές.  Η δικαιολόγηση της επίθεσης ως κίνηση υποστήριξης στις Λαϊκές Δημοκρατίες Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ ή ως κίνηση με σκοπό την αποστρατιωτικοποίηση και αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας είναι ενδεικτική της υποκρισίας με την οποία οι ιμπεριαλιστές ντύνουν τους πολέμους τους. Θυμίζει τη σταυροφορία του Μπους για την “απελευθέρωση του πλανήτη” από τους τρομοκράτες του Αφγανιστάν ή το χημικό οπλοστάσιο του Ιράκ και παλιότερα το “ενδιαφέρον” του Κλίντον για τους καταπιεζόμενους Κοσοβάρους. Το πύρινο αντικομμουνιστικό διάγγελμα του Πούτιν και ο ακραία εθνικιστικός του λόγος απέναντι στο δήθεν κατασκευασμένο ουκρανικό έθνος δείχνουν το πραγματικό περιεχόμενο της εισβολής. Εξάλλου, η συστηματική καθυπόταξη των Λαϊκών Δημοκρατιών και η μετατροπή τους σε προτεκτοράτα, με την εξόντωση των πιο πληβειακών και προοδευτικών στοιχείων των ηγεσιών τους και την επιβολή του μεγαλορωσικού σοβινισμού, δείχνουν το πόσο τον ενδιαφέρει η απελευθέρωση του πληθυσμού της Ουκρανίας, Ανατολικής και Δυτικής. Το Κίεβο προστίθεται στη σειρά των μαρτυρικών πρωτευουσών της σύγχρονης εποχής, μετά το Βελιγράδι, την Καμπούλ, τη Βαγδάτη, τη Δαμασκό, τη Σαναά. Οι εικόνες προκαλούν οργή και αποτροπιασμό, φόβο και ανασφάλεια σε κάθε λογικά και δημοκρατικά σκεπτόμενο άνθρωπο. Δεν μπορεί να υπάρχει καμία έκπτωση στην καταδίκη της εισβολής και στην απαίτηση να φύγουν τώρα τα ρωσικά στρατεύματα από την Ουκρανία.

Η φετινή επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου γίνεται σε ένα σκηνικό πόνου και θανάτου, ιδιαίτερα για την εργατική τάξη και τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα. Η πανδημία του κορονοϊού βρήκε απροετοίμαστα τα συστήματα υγείας στο σύνολο του καπιταλιστικού κόσμου. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές των τελευταίων ετών και το τσάκισμα των πιο στοιχειωδών δικαιωμάτων στο πλαίσιο του κράτους πρόνοιας, έχει στοιχίσει τη ζωή σε πέντε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Η κατάσταση είναι χειρότερη στα κράτη του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου, όπου οι κολασμένοι που ζουν στις φαβέλες στις άκρες των καπιταλιστικών μητροπόλεων πεθαίνουν δίχως να έχουν πρόσβαση σε νοσοκομεία και εμβόλια. Στην «πολιτισμένη» Ε.Ε. του κεφαλαίου, οι πολιτικές των κυβερνήσεων έχουν κοστίσει τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων.

Καλούμε στην συγκέντρωση στις 9 Αυγούστου, 8μμ στο Σύνταγμα. 

Για μια ακόμη φορά γίναμε θεατές μια ολοκληρωτικής καταστροφής της φύσης, με τα πολλαπλά πύρινα μέτωπα να καίνε την χώρα. Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους έγιναν στάχτη, χιλιάδες ζώα κάηκαν, δεκάδες οικισμοί και χωριά χάθηκαν από το χάρτη, άνθρωποι μετακινήθηκαν μαζικά βλέποντας τα σπίτια τους να καίγονται. Και δεν έχει σταματήσει αυτή η καταστροφή. Χάθηκε και μια ανθρώπινη ζωή ενός εθελοντή που βοηθούσε στο έργο κατάσβεσης της φωτιάς. Το αίσθημα θλίψης και οργής που φέρνει αυτή η καταστροφή πρέπει να γίνει συλλογικός αγώνας για την υπεράσπιση της φύσης και των ζωών μας μ’ ένα αντικαπιταλιστικό οικοσοσιαλιστικό πρόταγμα. 

Δεν είναι υγειονομικός κίνδυνος

 Δεν είναι δάκτυλος της αντιπολίτευσης

 Δεν είναι μέτωπο των δημοκρατικών δυνάμεων

 Είναι η οργή της τάξης μας!

Απαγόρευσαν τις συναθροίσεις άνω των τριών ατόμων, κατέβασαν αύρες, έδειραν, συνέλαβαν, πέρασαν χειροπέδες, απείλησαν, ίδρυσαν νέα σώματα αστυνομίας, ρουφιάνεψαν, λογόκριναν, συκοφάντησαν, λύσσαξαν, και τι κατάφεραν; Να διαδηλώνουν κάθε μέρα χιλιάδες άνθρωποι στο κέντρο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, στις γειτονιές, σε όλες τις πόλεις.

Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν οξύνει καθημερινά την καταστολή και την καταπίεση από ακροδεξιό βίτσιο. Το κάνει επειδή ξέρει ότι η αγανάκτηση της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων θα ξεσπάσει. Η οργή τους θα ξεσπάσει για τους νεκρούς τους στην πανδημία, για τον κίνδυνο που διατρέχουν κάθε μέρα στη δουλειά τους προκειμένου να μην χάσουν ευρώ οι εργοδότες, για την ανεργία που σκαρφαλώνει ξανά, για τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, για την αστυνομία και τις διαγραφές στα πανεπιστήμια, για τη σεξουαλική και εργασιακή βία που αποκαλύπτεται παντού, για τη σήψη στους χώρους του πολιτισμού και του αθλητισμού, για τα νέα μέτρα λιτότητας που έρχονται με τη λήξη της καραντίνας. Αυτή την αγανάκτηση θέλει να περιορίσει η κυβέρνηση, όσο είναι καιρός. Η κυβέρνηση οξύνει την καταστολή και την καταπίεση γιατί αυτή είναι η ανάγκη και η εντολή της τάξης που εκπροσωπούν, της τάξης των καπιταλιστών.

Την Πέμπτη 4/3 τα σωματεία των καλλιτεχνών καλούν σε συγκέντρωση στο Υπουργείο Πολιτισμού και πορεία προς το Υπουργείο Εργασίας.

Ο κλάδος των καλλιτεχνών είναι ένα από τους κλάδους που έχει χτυπηθεί περισσότερο από την πανδημία. Εδώ και ένα χρόνο δεν μπορούν να γίνουν συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις και κανενός είδους καλλιτεχνικό δρώμενο. Παράλληλα η κλειστή εστίαση έχει επιπτώσεις και στους καλλιτέχνες που δούλευαν σε μαγαζιά. Η κυβέρνηση δεν έχει πάρει κανένα μέτρο για την στήριξη τους αλλά ούτε για να λειτουργήσουν ξανά οι δραστηριότητες στις οποίες μπορούν να τηρηθούν τα υγειονομικά μέτρα. Παράλληλα, τους κατηγορεί ότι φταίνε οι ίδιοι και ίδιες που δουλεύαν μαύρα και τώρα δεν μπορούν να λάβουν στήριξη. Οι ίδιοι άνθρωποι που κατήργησαν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας τώρα τους ζητάν και τα ρέστα.

Ενώ ο εμπαιγμός των καλλιτεχνών κρατά μήνες, τώρα η κυβέρνηση προσπαθεί να παρουσιαστεί ως εκπρόσωπος των θυμάτων που καταγγέλλουν την κακοποίηση που δέχτηκαν στον χώρο του θεάτρου. Τα μέτρα που υποτίθεται ότι θα πάρει, δεν απαντούν καθόλου στην μία βασική ανάγκη που έχουν τα θύματα: πρόσβαση σε νομική και ψυχολογική βοήθεια. Είναι μέτρα μόνο για τα μάτια του κόσμου. Και πως θα μπορούσαν να είναι κάτι παραπάνω από την στιγμή που η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός προσπάθησαν να συγκαλύψουν τα εγκλήματα που καταγγέλλονται εναντίον του πολιτικού τους φίλου Δημήτρη Λιγνάδη.

Στηρίζουμε τον δίκαιο αγώνα των καλλιτεχνών. Οι καλλιτέχνες είναι εργαζόμενοι/ες όχι χομπίστες. Έχουν δικαιώματα και ανάγκες όπως όλοι και όλες.

Διεκδικούμε:

-Συλλογικές συμβάσεις εργασίας

-Στήριξη των εργαζόμενων για όλους αυτούς τους μήνες που δεν μπορούσαν να εργαστούν

-Δωρεάν τεστ κορωνοϊού και υγειονομικά αναλώσιμα σε όλους τους χώρους εργασίας

-Υποστήριξη των εργαζόμενων που βρίσκουν το θάρρος να σπάσουν το φόβο και να καταγγείλουν σεξουαλική, σωματική και ψυχολογική βία

-Να αναλάβει η κυβέρνηση την πολιτική ευθύνη για την υπόθεση Λιγνάδη. Να παραιτηθεί η υπουργός πολιτισμού Μενδώνη

*στην αφίσα: πίνακες της Lita Cabellut

100 νεκροί τη μέρα από τον κορονοϊό, με τους υπουργούς να πανηγυρίζουν γιατί στο Βέλγιο πεθαίνουν περισσότεροι. Μια ύφεση της καπιταλιστικής οικονομίας που όλα δείχνουν ότι θα είναι σαφώς μεγαλύτερη από την ύφεση του 2008. Ένα σύστημα υγείας αποδεκατισμένο, που δεν ενισχύθηκε σε τίποτα από τότε που εμφανίστηκε ο ιός. Μια προκλητική διαχείριση της πανδημίας, με την οποία το πρωί υποχρεωνόμαστε να συνωστιζόμαστε στα ΜΜΜ, στους χώρους εργασίας, από τους οποίους δεν έχει κλείσει πρακτικά κανένας, και στα σούπερ μάρκετ για να μην απειληθούν τα κέρδη των εργοδοτών, και το βράδυ μας κυνηγάει η αστυνομία για να μην κάνουμε βήμα έξω από το σπίτι μας.

Για πρώτη φορά είχαμε πάνω από 100 νεκρούς σε μια μέρα. Η θριαμβολογία της κυβέρνησης για το ότι «τα πάμε πολύ καλύτερα από τις άλλες χώρες της Ευρώπης» έχει γελοιοποιηθεί τελείως. Η σχετική ηπιότητα του πρώτου κύματος στην Ελλάδα είχε εντελώς άλλες αιτίες και δεν είχε σε τίποτα να κάνει με τους υποτιθέμενα καλούς χειρισμούς της κυβέρνησης και των σοφών υπαλλήλων επιστημόνων που τη συμβουλεύουν. Σήμερα, αναλογικά με τον πληθυσμό της, η χώρα δεν υστερεί σε τίποτα σε σχέση τις άλλες καπιταλιστικά ανεπτυγμένες χώρες, που στέλνουν κατά χιλιάδες τους ανθρώπους τους στα νεκροταφεία.

Είναι σαφές ότι το σύστημα υγείας όχι μόνο είναι ανεπαρκές για την πανδημία, αλλά και δεν ενισχύθηκε καθόλου κατά τους μήνες που μεσολάβησαν από το πρώτο κύμα του ιού και το εξαντλητικόlockdown. Είναι σαφές ότι τα αραιά και κατάμεστα ΜΜΜ είναι παγίδες θανάτου. Όλα αυτά έχουν να κάνουν με τις τρομακτικές διαστάσεις που πήρε η επιδημία και με τις εκατόμβες των νεκρών. Όμως, υπάρχει κάτι βαθύτερο από όλα αυτά. Ο καπιταλισμός μας τρίβει στη μούρη ότι η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία σημασία σε σχέση με τα κέρδη των αφεντικών.

Η ΟΚΔΕ-Σπάρτακος συγχαίρει τους διαδηλωτές και διαδηλώτριες που έσπασαν στις 17/11 στην πράξη την παροιμιώδη αυταρχική απαγόρευση των συγκεντρώσεων για το Πολυτεχνείο σε όλη την Ελλάδα. Οι επικλήσεις της δολοφονικής κυβέρνησης στη Δημόσια Υγεία, η τρομοκρατία τις προηγούμενες μέρες και οι εξαγγελίες για συλλήψεις και πρόστιμα σε όσους τολμήσουν να υπάρχουν στο δρόμο δεν κατάφεραν να ματαιώσουν τον εορτασμό της εξέγερσης από πολιτικά κόμματα και οργανώσεις της εργατικής τάξης.

Μέχρι να νικήσει η ζωή και η ελευθερία

Ο φετινός Νοέμβρης μας βάζει, για μια ακόμη φορά, να αναμετρηθούμε με την εξέγερση του Πολυτεχνείου πριν από σαράντα επτά χρόνια. Και οι λόγοι της τότε εξέγερσης εξακολουθούν να είναι υπαρκτοί και τα ταξικά και αντιμπεριαλιστικά αιτήματα ζωντανά στους σημερινούς αγώνες μας.

Ο λαός και η νεολαία θα τιμήσουν και φέτος το Πολυτεχνείο παλεύοντας για Ψωμί-Υγεία-Παιδεία-Ελευθερία.

Η απαγόρευση των εκδηλώσεων και της πορείας του Πολυτεχνείου, που εξήγγειλαν ο Πέτσας και ο Χρυσοχοΐδης,δεν θα περάσει! 

Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση της Ν.Δ. κλιμακώνει, εν μέσω πανδημίας, την επίθεση στους εργαζόμενους και τη νεολαία με το κατάπτυστο νομοσχέδιο για τα εργασιακά, τους πλειστηριασμούς, την επίθεση στην εκπαίδευση, την αναβίωση του "σπουδαστικού" της ασφάλειας με ειδικό αστυνομικό σώμα στα πανεπιστήμια και τη συνεχή καταστολή, θέλει να απαγορεύσει τον εορτασμό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και την πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία, κλιμακώνοντας την κατασταλτική και αντιδημοκρατική επέλαση. 

Με την θεωρία της ατομικής ευθύνης και τη στοχοποίηση των λαϊκών αντιδράσεων (όπως στη μεγαλειώδη αντιφασιστική συγκέντρωση στις 07.10) επιδιώκει να γλυτώσει από τις ευθύνες για την εγκληματική της πολιτική τόσους μήνες που άφησε τον λαό έκθετο στην πανδημία. 

Μετά από 5,5 χρόνια και πάνω από 400 δικάσιμες, η πολύκροτη δίκη του νεοναζιστικού μορφώματος της χρυσής αυγής φτάνει στο τέλος της, με την ανακοίνωση της ετυμηγορίας την Τετάρτη 7 Οκτώβρη. Μια πιθανή καταδίκη θα είναι μια νίκη για το κίνημα, του οποίου η συνεχής δράση θα έχει φέρει το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Μόνο σε αυτό μπορεί να πιστωθεί αυτή η εξέλιξη, και όχι στην αστική δικαιοσύνη η οποία προσπαθεί να ρίξει τους φασίστες στα μαλακά.

 Κυβέρνηση και ΜΜΕ έχουν εξαπολύσει εδώ και δύο μήνες μια εθνική εκστρατεία εναντίον της Τουρκίας, για λογαριασμό των Ελλήνων καπιταλιστών και των συμμάχων τους. Σύσσωμη η αντιπολίτευση του κοινοβουλίου, από αριστερά και δεξιά, πλειοδοτεί σε εθνικισμό και πολεμοχαρείς κραυγές. Διαλαλούν όλοι την «προκλητικότητα» του Ερντογάν, συγκαλύπτοντας έτσι ότι η πραγματική αιτία της κρίσης στη Μεσόγειο είναι η σταθερή προσπάθεια των τελευταίων ελληνικών κυβερνήσεων να μοιράσουν την Ανατολική Μεσόγειο με τους συνεργάτες τους, την Κύπρο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο και την Ιταλία, κλείνοντας τον αντίπαλο τουρκικό καπιταλισμό σε μια στενή λωρίδα θάλασσα γύρω από τις ακτές της.

 Η ελληνική κυβέρνηση κλιμακώνει την επιθετικότητά της κάνοντας το παν για να απομονώσει διπλωματικά την Τουρκία. Αναζητά συμμάχους σε κάθε αντιδραστική κυβέρνηση της ευρύτερη περιοχής (στον δικτάτορα Σίσι της Αιγύπτου, στον δήμιο των Παλαιστινίων Νετανιάχου, στους μονάρχες της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΑΕ). Παίζει τον ρόλο του έμπιστου συνεργάτη του Τραμπ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή, ενάντια στην Τουρκία και τις σχέσεις της με τη Ρωσία. Προσκαλεί τον Μακρόν να πουλήσει τσαμπουκά στην ανατολική Μεσόγειο με τον γαλλικό στόλο και το αεροπλανοφόρο Ντε Γκωλ. Βάζει την ΕΕ να επιβάλει κυρώσεις για λογαριασμό της.

Μπορεί η φετινή ΔΕΘ να ακυρώθηκε, ωστόσο ο πρωθυπουργός θα βρει την ευκαιρία να μιλήσει και να περιγράψει την κυβερνητική πολιτική της επόμενης χρονιάς, που θα πατάει στις «επιτυχίες» της φετινής.

Μιας χρονιάς που χαρακτηρίστηκε εν πολλοίς από την πανδημία του κορωνοϊού και την εγκληματική της διαχείριση. Η κυβέρνηση μπορεί να επαίρεται ότι την άνοιξη «τα πήγαμε καλά», ωστόσο η στρατηγική της ήταν το τυφλό λοκντάουν, την ώρα που εργοστάσια και μεγάλες επιχειρήσεις λειτουργούσαν κανονικά, ενώ χιλιάδες άνθρωποι στοιβάζονταν σε στρατόπεδα και κέντρα κράτησης μεταναστών προκειμένου δήθεν να αγοραστεί χρόνος για την ενίσχυση του ΕΣΥ, η οποία βέβαια δεν έγινε ποτέ. Ούτε ένα ευρώ δεν δόθηκε για την ενίσχυση του συστήματος υγείας σε όλες τις βαθμίδες. Στη συνέχεια το τυφλό άνοιγμα της οικονομίας ως βορά στον τουρισμό έφερε νέα αναζωπύρωση της πανδημίας, απέναντι στην οποία είναι σαφές ότι δεν υπάρχει καμία θωράκιση. Οι εργαζόμενοι στην υγεία εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται ως αναλώσιμοι, αφού όχι μόνο δεν έγιναν προσλήψεις μέσα στην πανδημία, τα Μέσα Ατομικής Προστασίας είναι ελλιπή, αλλά δεν προβλέπονται καν μαζικά τεστ για το προσωπικό. Ακόμα και η προβλεπόμενη καραντίνα για όσους κολλήσουν δεν τηρείται (περίπτωση Ευαγγελισμού). Υπό αυτές τις συνθήκες και το άνοιγμα των σχολείων θα είναι τεράστιος κίνδυνος για χιλιάδες μαθητές και εκπαιδευτικούς. Η κυβέρνηση, συνεπικουρούμενη από τους επιστήμονες-τηλεαστέρες που δρούσαν και δρουν σε διατεταγμένη υπηρεσία, εξακολουθεί να παίζει αποκλειστικά το χαρτί της ατομικής ευθύνης, για να αποσείσει το εξής απλό: ότι είναι ταξικά αντίθετη, ανίκανη και απρόθυμη να προστατεύσει τη δημόσια υγεία.

1.    Η τρέχουσα ελληνοτουρκική κρίση στη Μεσόγειο δεν είναι αποτέλεσμα μια υποτιθέμενης μονομερούς επιθετικότητας και προκλητικότητας της Τουρκίας. Δεν είναι ούτε, γενικώς και αορίστως, το αποτέλεσμα της όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών ή των αντίπαλων διεκδικήσεων των αστικών τάξεων της Ελλάδας και της Τουρκίας. Συγκεκριμένη αφορμή υπήρξε η συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με τον δικτάτορα της Αιγύπτου στο πλαίσιο μιας πολιτικής της ελληνικής αστικής τάξης που έχει ως στόχο τον αποκλεισμό της τουρκικής αστικής τάξης από την πρόσβαση στις - αμφιλεγόμενες ακόμα - πλουτοπαραγωγικές πηγές την ΝΑ Μεσογείου. Η γενικόλογη ειρηνιστική προπαγάνδα, όσο απαραίτητη κι αν είναι, δεν αρκεί σε μια περίοδο επικίνδυνων πολεμικών παιχνιδιών. Πρέπει να αποκαλυφθεί η επικίνδυνη επιθετικότητα του ελληνικού κράτους, που εκθέτει την εργατική τάξη και το λαό στον κίνδυνο ενός καταστροφικού πολέμου για τα συμφέροντα των καπιταλιστών.

Ο Βασίλης Μάγγος πέθανε από πνευμονικό οίδημα!

Όχι, δεν πέθανε, δολοφονήθηκε!

Δολοφονήθηκε γιατί διεκδικούσε, μαζί με χιλιάδες άλλους, το απαράβατο δικαίωμα να αναπνέει χωρίς το ρίσκο να γεμίζουν τα πνευμόνια του με δηλητηριώδη αέρια που «κερνά» καθημερινά την πόλη του Βόλου το «ζωογόνο» εργοστάσιο της ΑΓΕΤ-Lafarge!

Δολοφονήθηκε γιατί δεν έδινε τη συγκατάθεσή του να προστεθεί ως ένας ακόμη αριθμός σ

Ο θάνατος του 27χρονου Βασίλη Μάγγου ήταν δυστυχώς η τραγική κατάληξη του πρωτοφανούς αστυνομικού πογκρόμ που έζησε η πόλη του Βόλου στις 13 Ιουνίου και τις επόμενες ημέρες, μετά το μεγάλο συλλαλητήριο ενάντια στο δολοφονικό εργοστάσιο της ΑΓΕΤ-LAFARGE. Για τρεις μέρες ο Βόλος έζησε κυριολεκτικά κατάσταση πολιορκίας από αστυνομικές δυνάμεις, που, με εντολή του δημάρχου Μπέου και του Υπουργείου Προ.Πο., κατέφτασαν από όλη την Ελλάδα ως δυνάμεις κατοχής για να καταστείλουν τις κινητοποιήσεις του λαού της πόλης ενάντια στα φουγάρα που ξερνάνε καρκίνο μέσα στον αστικό ιστό. Τα αφεντικά της ΑΓΕΤ-LAFARGE πρέπει να είναι πολύ ευχαριστημένα από τις επιδόσεις των πολιτικών υπηρετών τους, που μετέτρεψαν την πόλη σε πεδίο μάχης, με ανελέητο κυνηγητό, ξύλο, δακρυγόνα και δεκάδες προσαγωγές.

Η κυβέρνηση της ΝΔ φέρνει νέο αντιδραστικό νόμο που μ’ αυτόν περιορίζει δραστικά το δικαίωμα στην διαδήλωση και στην κινητοποίηση. Τον φέρνει μέσα στο καλοκαίρι για να κάμψει τις αντιδράσεις του αγωνιζόμενου κόσμου. Τον φέρνει σε μια συγκυρία που μια ολόκληρη κοινωνία προσπαθεί ακόμα να σταθεί στα πόδια της, μετά από την περίοδο της καραντίνας. Θέλει να βάλει “ένα τέλοςστη μεταπολίτευση”, επιβάλλοντας την κανονικότητα.

Η έξαρση του νέου κορωνοϊού, ή COVID-19, επέβαλε απότομη παύση στην παγκόσμια οικονομία. Σχεδόν όλες οι αντιφάσεις του καπιταλισμού, κάποιες κρυμμένες πίσω από την οικονομική άνθηση, εμφανίζονται ανάγλυφες πια, ανάμεσα στα κλεισίματα, στον πανικό και στα μέτρα έκτακτης ανάγκης.

Μέχρι τις 24 Μαρτίου, τα επιβεβαιωμένα κρούσματα κορωνοϊού έχουν εκτοξευθεί σε πάνω από 410.000 παγκοσμίως. Ο μεγαλύτερος αριθμός κρουσμάτων εξακολουθεί να βρίσκεται στην Κίνα, αλλά εκεί η αύξηση των κρουσμάτων έχει επιβραδυνθεί σε διψήφιους αριθμούς, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέφεραν περισσότερα από 13.000 νέα κρούσματα μόνο στις 23 Μαρτίου. Ο αριθμός των νεκρών στην Ιταλία έχει ξεπεράσει αυτόν της Κίνας και ήδη η υπόλοιπη Ευρώπη αρχίζει να αντικατοπτρίζει την κατάσταση στην Ιταλία. Η Γερμανία, η Γαλλία και το Ισπανικό κράτος βρίσκονται στο κατόπι της Ιταλίας κατά τον αριθμό των κατά ημέρα νέων επιβεβαιωμένων κρουσμάτων, αρκετά πάνω από 3500 στην κάθε μία και ανεβαίνει. Η επόμενη χώρα που προσεγγίζει αυτούς τους τιτάνες του εμπορίου είναι το Ιράν, με λίγο πάνω από 1000 νέα κρούσματα κάθε μέρα, τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές.

Η πανδημία του κορωναϊού έχει αποκαλύψει την υπονόμευση της δημόσιας υγείας, των δήμων και των κοινωνικών υπηρεσιών, μετά από χρόνια σκληρών περικοπών και προπαγάνδας περί δήθεν «υπεράριθμου προσωπικού». Η κυβέρνηση, παρά τις επικοινωνιακού τύπου εξαγγελίες, αντί να εξασφαλίσει νέες ΜΕΘ, προσωπικό, τεστ για τον ιό και να επιτάξει τις ιδιωτικές κλινικές, όπως ζητούν οι γιατροί, νοικιάζει ΜΕΘ σε διπλάσια τιμή από ότι χρεώνεσαι σε ιδιώτη, μιλάει για «ατομική ευθύνη» και χρησιμοποιεί την πανδημία ως άλλοθι και για την επιτάχυνση των αντεργατικών πολιτικών.

Η ίδια κατάσταση με τα νοσοκομεία επικρατεί και στους δήμους. Αντί να προχωρήσουν στη μονιμοποίηση των συμβασιούχων στην καθαριότητα και τις κοινωνικές υπηρεσίες και σε προσλήψεις, ανακοινώνουν «απ’ ευθείας αναθέσεις της καθαριότητας στον ιδιωτικό τομέα». Οι εργαζόμενοι στους δήμους, όπως και το νοσηλευτικό προσωπικό, δίνουν έναν τιτάνιο αγώνα για να σταθεί όρθια η κοινωνία. Για να αντιμετωπιστεί η θανατηφόρα απειλή , η διάλυση και οι χρόνιες ανεπάρκειες που έχουν επιφέρει οι αντεργατικές πολιτικές απαιτούμε τη λήψη άμεσων μέτρων: