Θα μπορούσε κανείς να πει πολλά πράγματα για αυτά που συνέβησαν το έτος 2015, τόσο στα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, όσο και σε ευρύτερο πολιτικό επίπεδο. Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε όμως είναι ότι το ισοζύγιο έχει αρνητικό πρόσημο στο τέλος. Η πολυδιαφημιζόμενη και επίδοξη διαχείριση της κατάστασης από την «κυβέρνηση της αριστεράς», έχει να μας παρουσιάσει μόνο ένα θετικό. Την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και για τα ομόφυλα ζευγάρια – αν και με πολλά σκοτεινά νομικά σημεία – τη στιγμή που το ανερχόμενο ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα τα προηγούμενα χρόνια διεκδικούσε προφανώς πολλά περισσότερα από την παρούσα ελάχιστη δικαιωματική κατάκτηση.
Πολύ σημαντική ημέρα, αναμφισβήτητα, η ψήφιση της επέκτασης του συμφώνου συμβίωσης, όχι όμως εντός βουλής, αλλά εκτός. Πλήθος αγωνιστών και αγωνιστριών του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος, αλληλλέγοι/-ες, πολιτικές οργανώσεις, με την παρουσία τους στην πλατεία Συντάγματος έδειξαν το δρόμο που θα έπρεπε να είχε ακολουθηθεί. Δεν ήταν ημέρα γιορτής, αλλά ημέρα αγώνα για περαιτέρω αστικές διεκδικήσεις, όπως o πολιτικός γάμος για τα ομόφυλα ζευγάρια και για τα πολυσυντροφικά άτομα, η νομική αναγνώριση και κατοχύρωση της ταυτότητας φύλου, η παιδοθεσία κ.ά. Πράγματα που εννοούνται σε ένα σύστημα, όταν όμως δεν μιλάμε για πολίτες 2ης ή 3ης κατηγορίας.
Διαβάστε περισσότερα: Πολύχρωμη και Αντικαπιταλιστική Αντεπίθεση
Η φετινή χρονιά βρίσκει τον κόσμο της εργασίας σε μία από τις πιο κομβικές στροφές του μετά από 5 χρόνια πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής κρίσης. Μετά από μία περίοδο κινηματικής άμπωτης, οι προσδοκίες του βρήκαν έκφραση στις αρχές του 2015 στον ΣΥΡΙΖΑ. Ανάμεσα στα πολλαπλά κινήματα που, παρόλα αυτά, ξέσπασαν αυτή την περίοδο, ένα από τα πιο διεκδικητικά υπήρξε και το κίνημα της σεξουαλικής απελευθέρωσης και της ελευθερίας στην έκφραση της ταυτότητας φύλου, γνωστό και ως LGBTQI κίνημα.
Μεγάλο μέρος του LGBTQI κινήματος εμπιστεύτηκε, για τις αλλαγές που το ίδιο διεκδίκησε, τον ΣΥΡΙΖΑ, προσδοκώντας σε πρώτη φάση το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια και στη συνέχεια μια σειρά από νομικές αναγνωρίσεις για τα ζητήματα ταυτότητας φύλου και για την παιδοθεσία για τα ομόφυλα ζευγάρια. Η τωρινή συγκυρία, και δη των τελευταίων εβδομάδων, ήρθε να διαψεύσει προς το παρόν και αυτή την προσμονή, ανάμεσα σε τόσες άλλες. Η κατάθεση του νομοσχεδίου για το σύμφωνο συμβίωσης, ακόμα και αν αυτή γίνει, θα είναι αποκομμένη από συνολικότερες διεκδικήσεις του συγκεκριμένου κινήματος, ενώ μια πραγματική Αριστερά θα είχε φροντίσει να συνδέσει τις διαθεματικότητες της ταξικότητας και της καταπίεσης και όχι να περιορίζεται σε φιλελεύθερες πρακτικές. Μαζί με τις υποσχέσεις που αφορούσαν το LGBTQI κίνημα καταστρατηγούνται και όλες οι υπόλοιπες, σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο: μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού με αύξηση των συνταξιοδοτικών ορίων και περικοπή συντάξεων, πάγωμα του κατώτατου μισθού, ιδιωτικοποιήσεις λιμανιών και αεροδρομίων, για να αναφέρουμε μόνο κάποια παραδείγματα.
Διαβάστε περισσότερα: ΜΟΝΟΘΕΜΑΤΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ, ΟΥΤΕ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
