Τις τελευταίες εβδομάδες, η εργατική τάξη και οι καταπιεσμένοι της χώρας σπάνε τα δεσμά του φόβου και των απαγορεύσεων και βγαίνουν στο δρόμο. Κάθε πόλη και κάθε γειτονιά γέμισε ανθρώπους που διαδηλώνουν μαζικά ενάντια στον κρατικό αυταρχισμό και την αστυνομική βία. Φουντώνει η οργή για τη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης από την κυβέρνηση, που έχει στείλει στον θάνατο χιλιάδες ανθρώπους. Αυξάνει η ανησυχία για την ανεργία, τις περικοπές και τη φτώχεια που έρχεται, όταν θα κληθούν οι εργαζόμενοι να πληρώσουν τον οικονομικό λογαριασμό της κρίσης. Η κυβέρνηση φοβάται όσο τίποτα τον νέο κύκλο αγώνων στον οποίο μπαίνει η εργατική τάξη.
Η εργατική τάξη, όμως, δεν θα είναι ολόκληρη εάν δεν περιλάβει τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Η ενότητά μας και η δύναμή μας θα είναι μισή χωρίς τους συναδέλφους και τους συνανθρώπους μας από τις χώρες της Μέσης Ανατολής, της Ασίας, της Αφρικής, των Βαλκανίων. Η σύγχρονη εργατική τάξη είναι πιο πολυεθνική, και πιο μαζική, από ποτέ.
Διαβάστε περισσότερα: Όλες οι εθνότητες του κόσμου, μια εργατική τάξη
της Βάλιας Δημητρακοπούλου. και του Χρήστου Ανδρικόπουλου
Να μην ανεχτούμε αυτό το διαρκές έγκλημα κυβέρνησης και αφεντικών
Το δυστοπικό σενάριο της εξάπλωσης του κορονοϊού μέσα στα camp των προσφύγων έγινε πραγματικότητα. Τις τελευταίες μέρες τα κρούσματα που εντοπίζονται μέσα στα camp, ανακοινώνονται από το ελληνικό κράτος ξεχωριστά από τα υπόλοιπα κρούσματα, υπενθυμίζοντας μας ότι οι ζωές των προσφύγων έχουν μικρότερη αξία. Αυτό στάθηκε σαν αφορμή για να περικυκλώσει η αστυνομία το KYT στη Ριτσώνα και να μην αφήνει τους πρόσφυγες να βγουν έξω. Το ίδιο έγινε και στην Μαλακάσα και επιπλέον η κυβέρνηση έδωσε εντολή όλα τα ΚΥΤ να μείνουν κλειστά δηλαδή να μην δίνεται η δυνατότητα εξόδου προσφύγων και να μειωθεί η προσέλευση των εργαζομένων των ΜΚΟ. Φυσικά τα ΜΜΕ επιβεβαιώνουν ότι οι νοσούντες θα διαμένουν σε ξεχωριστούς χώρους και ότι όλα είναι υπό έλεγχο. Δεν μπορεί να υπάρξει όμως πραγματική μέριμνα από την στιγμή που στα camp διαμένουν διπλάσιοι και τριπλάσιοι άνθρωποι από ότι ορίζουν οι προδιαγραφές τους και χωρίς στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής ή ακόμα και νερό. Δεν μπορεί να υπάρξει προστασία της υγείας τους όταν στους ανθρώπους αυτούς στερείται το ΑΜΚΑ και τις παροχές για αυτούς τις έχει αναλάβει το ιδιωτικό σύστημα των ΜΚΟ σε συνδυασμό με τα πενιχρά επιδόματα από τον ΟΗΕ.
Διαβάστε περισσότερα: Οι διακρίσεις εις βάρος των προσφύγων και άλλων αποκλεισμένων κοινωνικα ομάδων εν μέσω πανδημίας...
