Εκδήλωση, Σάββατο 2 Μάρτη, "Καμία μόνη της απέναντι στην πατριαρχία και τον καπιταλισμό"
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ – ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 2019
Μετρώντας πάνω από 10 χρόνια μνημονίων, οι εκλογές του 2019, δημοτικές, περιφερειακές και ευρωεκλογές διεξάγονται σε ένα βαρύ κλίμα με τους εργαζομένους, αλλά και τα μικροαστικά στρώματα να έχουν δεχθεί απανωτά και ισχυρά χτυπήματα. Το πολιτικό φόντο δεν είναι άλλο από το «τέλος των μνημονίων», αλλά με τη συνέχιση της ίδιας, γνωστής πια, μνημονιακής πολιτικής. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ξεκινάει την προεκλογική της εκστρατεία με κίβδηλες και μίζερες υποσχέσεις για τους εργαζόμενους και ταυτόχρονα με την υπόσχεση για σταθερότητα και κερδοφορία για τα αφεντικά. Η Νέα Δημοκρατία σε ένα κρεσέντο εθνικισμού και νεοφιλελεύθερων διακηρύξεων μπαίνει κι αυτή στο κυνήγι των εκλογών, προσπαθώντας να ξανακερδίσει την υποστήριξη της αστικής τάξης, με κύρια στρατηγική τις ιδιωτικοποιήσεις, την καταστρατήγηση των όποιων εργασιακών δικαιωμάτων έχουν μείνει και το δόγμα της εντατικότερης «τάξης και ασφάλειας».
Οι κοινωνικές αντιδράσεις απέναντι στην κατάσταση αυτή είναι σήμερα πολύ κατώτερες από εκείνες που απαιτούνται, χωρίς όμως να έχουν εξαλειφθεί. Σε ένα έδαφος όπου η κοινωνική συνείδηση αλλάζει με εξαιρετικά γρήγορους ρυθμούς, αυτό το κλίμα είναι απόλυτα εφικτό να αναστραφεί. Προς το παρόν, ωστόσο, η συμμετοχή στις κινητοποιήσεις έχει μειωθεί αισθητά, οι αγώνες έχουν περιοριστεί στους θιγόμενους κάθε φορά κλάδους και έχει αναπτυχθεί ένα κλίμα μοιρολατρίας και αναμονής. Σε μια χρονιά συνεχόμενων εκλογικών αναμετρήσεων, το εργατικό κίνημα έχει την ευκαιρία να ξαναβγεί στο προσκήνιο και να μην μείνει στην αναμονή της εφαρμογής των όποιων προεκλογικών υποσχέσεων. Να αφήσει πίσω του την αμηχανία που του έφερε η εκλογή ΣΥΡΙΖΑ και να μπει σε μια εποχή ανασυγκρότησης και μάχης.
Διαβάστε περισσότερα: ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ – ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 2019
Για τη Συμφωνία των Πρεσπών και τα εθνικιστικά συλλαλητήρια
Η Συμφωνία των Πρεσπών εμπεδώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την ηγεμονία του ελληνικού κράτους απέναντι στο γειτονικό μακεδονικό κράτος και αποτελεί μια συντριπτική διπλωματική και πολιτική νίκη της ελληνικής αστικής τάξης. Το πρόβλημα που υποτίθεται ότι λύνει η Συμφωνία είναι ένα πρόβλημα που δημιούργησε αποκλειστικά η Ελλάδα, βασιζόμενη στην οικονομική της διείσδυση στη Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΔΜ) και στην ικανότητα να ασκεί σε αυτή οικονομικό και πολιτικό εκβιασμό, μέχρι και οικονομικό στραγγαλισμό. Η ελληνική πλευρά αναδεικνύεται οριστικά νικήτρια, καθώς και κατάφερε να επιβάλει συνταγματική αλλαγή της ονομασίας ενός άλλου κράτους, γεγονός, που, όπως και η ίδια η κυβέρνηση επαίρεται, είναι πρωτοφανές σε καιρό ειρήνης, και αναδείχθηκε για μια ακόμα φορά σε χώρα-κλειδί για την κυριαρχία και την επέκταση των διεθνών ιμπεριαλιστικών οικονομικών και στρατιωτικών θεσμών (ΕΕ-ΝΑΤΟ) στους οποίους συμμετέχει.
Διαβάστε περισσότερα: Για τη Συμφωνία των Πρεσπών και τα εθνικιστικά συλλαλητήρια
Αλληλεγγύη στον λαό της Βενεζουέλας! Όχι στο πραξικόπημα!
ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑΣ, ΠΕΜΠΤΗ 31/1/19, 6.30μμ, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
Αλληλεγγύη στον λαό της Βενεζουέλας
Όχι στο πραξικόπημα
Μόνη λύση οι ταξικοί αγώνες ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την ντόπια αντίδραση και τη γραφειοκρατία
Τις τελευταίες ημέρες εκτυλίσσεται στη Βενεζουέλα ακόμα μια πράξη του δράματος για το λαό της. Με μια κίνηση που θυμίζει το πραξικόπημα του 2002, ο ηγέτης του αντιπολιτευόμενου κόμματος Voluntad Popular (τμήμα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς) και πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης Χουάν Γκουαιντό ανακήρυξε τον εαυτό του πρόεδρο, αμφισβητώντας ουσιαστικά τη νομιμότητα του Προέδρου Μαδούρο. Όλες οι αντιδραστικές, νεοσυντηρητικές δεξιές κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής (Βραζιλία, Αργεντινή), ο ΟΑΚ (Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών ), οι Η.Π.Α. καθώς και η Ε.Ε έσπευσαν να τον αναγνωρίσουν ως το νόμιμο πρόεδρο, συνεχίζοντας το διαχρονικό τους έγκλημα ενάντια στο λαό της Βενεζουέλας.
Η διεθνής εργατική τάξη και η επαναστατική αριστερά πρέπει να έχει μια όσο το δυνατόν περισσότερο ξεκάθαρη εικόνα του τι συμβαίνει στη Βενεζουέλα, καθώς σε αυτές θα βασιστεί η εργατική τάξη της Βενεζουέλας για αλληλεγγύη.
Διαβάστε περισσότερα: Αλληλεγγύη στον λαό της Βενεζουέλας! Όχι στο πραξικόπημα!
Διεθνιστική Συγκέντρωση και Διαδήλωση 20/1 13.00 Προπύλαια
ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ & ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
Ενάντια στο εθνικιστικό συλλαλητήριο
στις 20 Ιανουαρίου
Η συνταγματική αλλαγή στην Δημοκρατία της Μακεδονίας έγινε. Οι πιέσεις του ελληνικού καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού ευόδωσαν και μια μικρή χώρα οδηγήθηκε στην αλλαγή της ταυτότητας της προς όφελος των ελληνικών οικονομικών και γεωστρατηγικών συμφερόντων που υπηρετεί η ελληνική κυβέρνηση. Μέσα στους κυβερνητικούς κλυδωνισμούς που προκύπτουν από την ανάγκη ψήφισης της συνθήκης των Πρεσπών από την ελληνική βουλή το επόμενο χρονικό διάστημα, θηλιά στον λαιμό του Μακεδονικού λαού από την ιμπεριαλιστική πολιτική του ελληνικού καπιταλισμού, η ακροδεξιά πτέρυγα της κυβερνητικής συμμαχίας καταρρέει και αποχωρεί. Νέες συμμαχίες στήνονται, στην προσπάθεια να ανασυνταχθεί το πολιτικό προσωπικό του συστήματος.
Την ίδια στιγμή η ακροδεξιά δεν εγκαταλείπει τους στόχους της να στήσει ένα ακροδεξιό μέτωπο εθνικιστικού και ρατσιστικού δηλητηρίου στην κοινωνία. ΝΔ με όλο τον ακροδεξιό συρφετό που σταβλίζει, χρυσή αυγή και όλος ο φασιστικός αστερισμός οργανώσεων που στήνεται προετοιμάζονται να πάνε στις εκλογές μέσα σε ένα κλίμα εθνικιστικών κραυγών και παροξυσμού. Νέο συλλαλητήριο στήνεται στην Αθήνα (20 Ιανουαρίου στην πλατεία Συντάγματος) ως συνέχεια των περσινών άμαζων φιάσκων.
Διαβάστε περισσότερα: Διεθνιστική Συγκέντρωση και Διαδήλωση 20/1 13.00 Προπύλαια
Διεθνιστική σύσκεψη ενάντια στο εθνικιστικό συλλαλητήριο της 20 Ιανουαρίου
Διεθνιστική σύσκεψη ενάντια στο εθνικιστικό συλλαλητήριο της 20 Ιανουαρίου
Η συνταγματική αλλαγή στην Δημοκρατία της Μακεδονίας έγινε. Οι πιέσεις του ελληνικού καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού ευόδωσαν και μια μικρή χώρα οδηγήθηκε στην αλλαγή της ταυτότητας της προς όφελος των ελληνικών οικονομικών και γεωστρατηγικών συμφερόντων που υπηρετεί η ελληνική κυβέρνηση. Μέσα στους κυβερνητικούς κλυδωνισμούς που προκύπτουν από την ανάγκη ψήφισης της συνθήκης των Πρεσπών από την ελληνική βουλή το επόμενο χρονικό διάστημα, θηλιά στον λαιμό του Μακεδονικού λαού από τον ελληνικό ιμπεριαλισμό, η ακροδεξιά πτέρυγα της κυβερνητικής συμμαχίας καταρρέει και αποχωρεί. Νέες συμμαχίες στήνονται, στην προσπάθεια να ανασυνταχθεί το πολιτικό προσωπικό του συστήματος.
Την ίδια στιγμή η ακροδεξιά δεν εγκαταλείπει τους στόχους της να στήσει ένα ακροδεξιό μέτωπο εθνικιστικού και ρατσιστικού δηλητηρίου στην κοινωνία. ΝΔ με όλο τον ακροδεξιό συρφετό που σταβλίζει, χρυσή αυγή και όλος ο φασιστικός αστερισμός οργανώσεων που στήνεται προετοιμάζονται να πάνε στις εκλογές μέσα σε ένα κλίμα εθνικιστικών κραυγών και παροξυσμού. Νέο συλλαλητήριο στήνεται στην Αθήνα (20 Ιανουαρίου στην πλατεία Συντάγματος) συνέχεια των περσινών άμαζων φιάσκων.
Διαβάστε περισσότερα: Διεθνιστική σύσκεψη ενάντια στο εθνικιστικό συλλαλητήριο της 20 Ιανουαρίου
Εκδήλωση Πέμπτη 20 Δεκέμβρη, Λέσχη Σπάρτακος "Δεκέμβρης 2008: οι ρωγμές που άφησε στα διλήμματα του σήμερα"
Ανακοίνωση Ρεύματος "Αντικαπιταλισμός και Επανάσταση" του ΝΡΑ:Ενάντια στον Μακρόν και την κυβέρνησή του: αυτό που χρειαζόμαστε είναι η γενική απεργία!
Η εμφάνιση των «κίτρινων γιλέκων» είναι, μετά τις απεργίες ενάντια στον Εργασιακό Νόμο το 2016, ένα νέο σύμπτωμα μιας κοινωνικής οργής που σοβεί και καταλήγει να εκρήγνυται. Από την πλευρά των ηγεσιών του εργατικού κινήματος, όσοι και όσες περνούσαν τον χρόνο τους εξηγώντας ότι δεν υπήρχε «ατμός», ότι μεγαλοποιούσαμε το πραγματικό μέγεθος των αγώνων κλπ. διαψεύστηκαν οικτρά. Την εποχή της Κατάστασης Έκτακτης Ανάγκης, μας έλεγαν περίπου ότι ήταν «τα μεσάνυχτα του αιώνα». Και το κίνημα ενάντια στον Εργασιακό Νόμο ξεπήδησε, αιφνιδιάζοντας σχεδόν όλο τον κόσμο. Μετά την εικαζόμενη ήττα απέναντι στον νόμο, μας υποσχέθηκαν μια μακρά υποχώρηση των αγώνων και γελοιοποίησαν την ιδέα μιας «πλατιάς πρωτοπορίας» σε μια περίοδο αγώνων και πολιτικοποίησης που ξεκινούσε τότε με τα πάνω και τα κάτω της. Η άνοιξη του 2018 αιφνιδίασε εκ νέου σχεδόν όλο τον κόσμο... και η εικαζόμενη ήττα των σιδηροδρομικών σήμανε την επιστροφή των προφητών της δυστυχίας: αποφασιστικά, η περίοδος χαρακτηριζόταν αγιάτρευτα και μονόπλευρα από την υποχώρηση, όχι από αστάθεια και εκρηκτικότητα. Τα «κίτρινα γιλέκα» διαψεύδουν αυτές τις αναλύσεις. Είναι έκφραση μιας πιο γενικής κατάστασης: της συσσώρευσης των διεσπαρμένων αγώνων,της κοινωνικής οργής, του εκλογικού και ιδεολογικού βάρους της ακροδεξιάς, της πολιτικής συνεργασίας των επίσημων ηγεσιών του εργατικού κινήματος υπό το προκάλυμμα της συμμετοχής στον «κοινωνικό διάλογο», της ατονίας της άκρας αριστεράς. Δεν είναι η αρχή ενός κινήματος, αλλά μια από τις πλευρές της κατάστασης που άνοιξε μετά το 2016 και την κινητοποίηση ενάντια στον Εργασιακό Νόμο. Η κινητοποίηση δεν είναι γραμμική: πηγαίνει από ανοδικές φάσεις σε καθοδικές, και περνάει από αποσπασματικές κινητοποιήσεις των διαφόρων τομέων της τάξης. Αλλά τα «κίτρινα γιλέκα» θα έπρεπε να είναι κυρίως ένα καμπανάκι για το εργατικό κίνημα. Είναι η δική του βαθιά ανεπάρκεια που επέτρεψε σε άλλες κοινωνικές δυνάμεις να πάρουν την πρωτοβουλία και να καταλάβουν το γήπεδο της αντιπαράθεσης με τον Μακρόν.
Ανακοίνωση NPA: Κίτρινα γιλέκα: πρώτη υποχώρηση της κυβέρνησης, το κίνημα πρέπει να πάει πιο πέρα το πλεονέκτημά του
Ο Εντουάρ Φιλίπ προσπαθεί να σβήσει τη φωτιά που άναψε η ίδια η κυβέρνηση. Αναγγέλλοντας σήμερα το πρωί την αναβολή για έξι μήνες της αύξησης του φόρου στα καύσιμα, μας λέει ότι θα επανέλθει σε έξι μήνες, γιατί αναβολή δε σημαίνει ακύρωση. Τα μέτρα αυτά απέχουν πολύ από το να απαντάνε στο θυμό των λαϊκών τάξεων ή στις διεκδικήσεις τους κατά της ακρίβειας και της φορολογικής ανισότητας, γιατί η αμφισβήτηση είναι πολύ πιο συνολική, όπως το δείχνει και το σύνθημα «Μακρόν, παραιτήσου»: που φωνάχτηκε πολύ από το κίνημα. Η εξουσία αυτή δεν διαθέτει νομιμοποίηση και δεν θα το λύσει με μερικές περιορισμένες και προσωρινές διευθετήσεις...
Για να απαντηθεί η επείγουσα κοινωνική και οικολογική κατάσταση, πρέπει πρώτα-πρώτα να επανέλθει μια κάποια φορολογική δικαιοσύνη, αποσύροντας τους φόρους στα προϊόντα άμεσης ανάγκης και μεταφέροντας τα βάρη στους πλούσιους. Επιπλέον, για να μπορούμε «να ζούμε και όχι να επιζούμε», όπως το λένε τα κίτρινα γιλέκα, χρειάζεται μια γενική αύξηση των εισοδημάτων κατά 300 ευρώ και ένας ελάχιστος μισθός 1.700 ευρώ. Για να μπορέσει να υπάρξει και να είναι κοινωνικά δίκαιη μια οικολογική μετάβαση, πρέπει να αναπτυχθούν τα συλλογικά μέσα συγκοινωνίας, να σταματήσει η κερδοσκοπία στα ακίνητα, να καταργηθούν οι έμμεσοι φόροι, και να φορολογηθούν τα κέρδη. Και στις διεκδικήσεις των κίτρινων γιλέκων έρχονται σήμερα να προστεθούν και οι διεκδικήσεις των μαθητών και φοιτητών που ζητούν την απόσυρση του συστήματος Parcoursup, της μεταρρύθμισης στα λύκεια και της αύξησης των διδάκτρων για τους ξένους φοιτητές. Ο Μακρόν και η κυβέρνησή του δεν θα τη βγάλουν συνεχίζοντας τη βίαιη φυγή προς τα μπροστά των τελευταίων ημερών κατά των διαδηλωτών.