Εκδήλωση ΕΕΚ_ΝΑΡ_ΟΚΔΕ-Σπάρτακος στο Βόλο : Τέχνη και Ρωσική Πρωτοπορία τον καιρό του Οκτώβρη 1917
Εκδήλωση στη Λέσχη Σπάρτακος: Η οικονομική συγκυρία σήμερα
Συζήτηση στο Ηράκλειο Κρήτης με θέμα: 100 χρόνια μετά, οι θέσεις του Απρίλη και η ανάδειξη της επανάστασης ως πραγματικής δυνατότητας
Ώρα να επιστρέψει το μαζικό εργατικό κίνημα στο προσκήνιο
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ξέχασε προ πολλού κάθε προεκλογική υπόσχεση για ανακούφιση από τη λιτότητα. Από την πρώτη στιγμή της εκλογής της έπιασε δουλειά στην υπηρεσία του συστήματος των καπιταλιστών, συνεχίζοντας το έργο των κυβερνήσεων του δεξιού Σαμαρά, του «τεχνοκράτη» Παπαδήμου και του σοσιαλδημοκράτη Παπανδρέου. Η κυβέρνηση Τσίπρα αγνόησε επιδεικτικά το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος του Ιουλίου του 2015, το οποίο η ίδια είχε προκηρύξει για να το χρησιμοποιήσει ως διαπραγματευτικό χαρτί με τους δανειστές. Υπέγραψε το 3ο μνημόνιο το καλοκαίρι του 2015 και το νέο μεσοπρόθεσμο την άνοιξη του 2017. Όπως ακριβώς έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, η σημερινή κυβέρνηση ζει από αξιολόγηση σε αξιολόγηση, παίρνοντας συνεχώς νέα μέτρα ενάντια στους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, τους άνεργους και τις άνεργες, τη νεολαία.
Διαβάστε περισσότερα: Ώρα να επιστρέψει το μαζικό εργατικό κίνημα στο προσκήνιο
ΚΟΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑ: ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ Η ΣΤΡΑΤΟΚΡΑΤΙΑ
Η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου ετοιμάζεται να υποδεχτεί τον Ερντογάν σε μια επίσκεψη που αποτελεί πρόκληση για τους χιλιάδες διωκόμενους και φυλακισμένους Τούρκους αγωνιστές, τους Κούρδους και τις άλλες μειονότητες στο τουρκικό κράτος, τους πολιτικούς πρόσφυγες στην Ελλάδα και τους αλληλέγγυους που στέκονται δίπλα τους.
Αποτελεί πρόκληση, τη στιγμή που ο Ερντογάν, μετά το δημοψήφισμα βίας και νοθείας του Μαΐου, και παρά το συντριπτικό γι'αυτόν αποτέλεσμα, προσπαθεί να εγκαθιδρύσει ένα πιο αυταρχικό, μονοπρόσωπο βοναπαρτιστικό καθεστώς. Είναι πολύ γελασμένος ότι μπορεί να το κάνει. Η οικονομική κρίση, ο καλπάζων πληθωρισμός, οι μεγάλες εργατικές απεργίες, οι απεργίες πείνας των πολιτικών κρατούμενων, τα οικονομικά σκάνδαλα, η οργή για τις αποδεδειγμένες σχέσεις του τουρκικού κράτους με το ISIS και άλλες φονταμενταλιστικές οργανώσεις δείχνουν ότι δεν είναι τόσο παντοδύναμος. Η πολιτική κρίση σοβεί. Μοναδικοί του σύμμαχοι η αστυνομία, η δικαιοσύνη και οι Γκρίζοι Λύκοι του ΜΗΡ. Μοναδικό του όπλο η κατάσταση έκτακτης ανάγκης OHAL.
ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ-ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΜΕΡΕΣ
Στις 6 Δεκέμβρη του 2008, ο Αλέξης Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από τα πυρά του αστυνομικού Κορκονέα. Άμεσα, σύσσωμο το πολιτικό σύστημα εξέφρασε υποκριτικά τη λύπη του για το γεγονός, καταδικάζοντας το περιστατικό ως “μία πληγή στο κράτος δικαίου”. Η κινητοποίηση των μαζικών φορέων ήταν άμεση ενώ προκηρύχθηκαν απεργίες σε πολλούς κλάδους. Ωστόσο, τα γεγονότα που ακολούθησαν σηματοδοτούσαν κάτι ανώτερο. Ο Αλέξης ήταν το θύμα δυστυχώς μιας πολιτικής που είχε ως προαπαιτούμενο για να μπορέσει να εφαρμοστεί, την κλιμάκωση της βίας και της καταστολής απέναντι στο κίνημα. Δεν ήταν άλλη από την πολιτική της ακραίας εκμετάλλευσης των εργαζομένων και της νεολαίας καθώς η κρίση επρόκειτο να ξεσπάσει. Οι μαθητές και οι φοιτητές που βγήκαν στον δρόμο τον Δεκέμβρη του 2008 καταλάβαιναν πως η κρίση θα ξεσπούσε και πως το πολιτικό σύστημα ήταν έτοιμο να την φορτώσει στις πλάτες τους. Έδωσαν ένα ηχηρό μήνυμα ανυπακοής και αγανάκτησης που τράνταξε τη σταθερότητα της χώρας. Η εξέγερση του Δεκέμβρη άφησε ένα ανεξίτηλο σημάδι τόσο στην μνήμη της νεολαίας που είδε μέσα σε λίγα χρόνια όλους τους φόβους της να επιβεβαιώνονται, όσο και ολόκληρης της κοινωνίας.
Διαβάστε περισσότερα: ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ-ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΜΕΡΕΣ
Με τη φλόγα της επανάστασης. Διήμερο εκδηλώσεων ΑΝΤΑΡΣΥΑ 1917-2017
Δείτε εδώ το Δελτίο Τύπου
Αυτή την Πέμπτη 16/11 στη Λέσχη ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
44 χρόνια μετά, άλλη μια μάχη της μνήμης ενάντια στη λήθη
1973: η χουντική κυβέρνηση συμπλέει πλήρως με τις επιδιώξεις των πιο αντιδραστικών μερίδων του ντόπιου και του αμερικάνικου κεφαλαίου, με τους εφοπλιστές και τους βιομήχανους να τρίβουν τα χέρια τους. Για τους εργαζόμενους άφθονη λιτότητα και καταστολή, για τους αγωνιζόμενους φυλακές, εξορία και βασανιστήρια. Η μεγαλειώδης απάντηση φοιτητών και εργαζομένων μέσα από την εξέγερση του Πολυτεχνείου πότισε το χώμα για άλλη μια φορά με αίμα, αλλά έδειξε ξεκάθαρα αυτό που είχαν δείξει και οι μεγάλες κινητοποιήσεις της δεκαετίας του ’60. Εκείνες οι καρδιές δε βολεύονταν παρά μόνο στο δίκιο. Λίγους μήνες μετά, η χούντα καταρρέει, μέσα στις πιο μαύρες της στιγμές.
Διαβάστε περισσότερα: 44 χρόνια μετά, άλλη μια μάχη της μνήμης ενάντια στη λήθη