Η έξοδος της Βρετανίας από το ιμπεριαλιστικό μπλοκ που είναι γνωστό ως Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) είναι πλέον μη αναστρέψιμη. Η συντριπτική εκλογική ήττα του Εργατικού Κόμματος έχει απογοητεύσει πολλούς εργάτες και νέους που είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους στον Jeremy Corbyn, τον αριστερό ηγέτη του. Αυτό το άρθρο αξιολογεί αυτά τα ιστορικά γεγονότα, κανένα από τα οποία δεν μπορεί να γίνει κατανοητό ξεχωριστά από το άλλο.
Brexit
Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι μια παρακμάζουσα αυτοκρατορική δύναμη που περιλαμβάνει τη Μεγάλη Βρετανία και έξι βορειοανατολικές κομητείες της Ιρλανδίας («Βόρεια Ιρλανδία»).
Οι δεξιοί πολιτικοί ψάχνουν παντού, εκτός από τον καθρέφτη, για τις αιτίες αυτής της παρακμής και αναπολούν την εποχή που η Βρετανία στάθηκε μόνη εναντίον των ναζιστικών ορδών και με το ένα χέρι μόνο έσωσε τον παγκόσμιο πολιτισμό, με κάποια καθυστερημένη βοήθεια από τις ΗΠΑ. Μόνο που η προσφιλής αυτή εθνική αφήγηση είναι μια φαντασία. Η ραχοκοκκαλιά του ναζιστικού στρατού είχε σπάσει στο ανατολικό μέτωπο, από τη Σοβιετική Ένωση και όχι από τη Βρετανία, η οποία ήταν απασχολημένη σε έναν αποικιακό πόλεμο στη Βόρεια Αφρική, ενόσω ο Σοβιετικός στρατός και ο Σοβιετικός λαός σήκωναν όλο το βάρος. Οι απώλειες της Βρετανίας στο El Alamein, τη μεγαλύτερη μάχη που έδωσε ο βρετανικός στρατός πριν από την απόβαση στη Νορμανδία τον Ιούνιο του 1944, ήταν λιγότερες από 2.000, ενώ μισό εκατομμύριο Σοβιετικοί πέθαναν στη μάχη του Στάλινγκραντ. Ο ρατσισμός, η υποκρισία και η αυτοκρατορική ύβρις - βασικές βρετανικές αξίες, με τις οποίες όλα τα πολιτικά κόμματα και οι θεσμοί είναι εμποτισμένοι- εξηγούν την κατά τα άλλα ανεξήγητη τρέλα που έγινε γνωστή ως Brexit.
Διαβάστε περισσότερα: Η Βρετανία εγκαταλείπει την ΕΕ και παίρνει μια απότομη δεξιά στροφή
Όχι στις αντιδραστικές συγκεντρώσεις «κατοίκων»
Το Σάββατο 11 Γενάρη, δύο αυτόκλητες και ανώνυμες ομάδες κατοίκων (κάτοικοι Εξαρχείων και κάτοικοι Καλλιδρομίου) κάλεσαν σε συγκέντρωση και παρέμβαση στο Α.Τ. Εξαρχείων, διαμαρτυρόμενοι για την παραβατικότητα, τα σπασίματα των αυτοκινήτων, τα ναρκωτικά και το λαθρεμπόριο τσιγάρων. Τη συγκέντρωση στήριξαν ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ, μέλη διασπάσεων του ΣΥΡΙΖΑ, μαγαζάτορες και γνωστοί τοπικοί παράγοντες. Παρότι η κίνηση αυτή συγκέντρωσε ελάχιστο αριθμό ανθρώπων και συνάντησε την υγιή αδιαφορία των κατοίκων και εργαζομένων των Εξαρχείων, η λογική της είναι επικίνδυνη. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι δημοσιογράφοι των ΜΜΕ που κραυγάζουν όλη μέρα ενάντια στα Εξάρχεια έσπευσαν να καλύψουν τη συγκέντρωση, που ταίριαζε τέλεια στο κλίμα γενικής υστερίας για την ανομία στην περιοχή.
Η συγκέντρωση κατέληξε στην επίσκεψη μιας επιτροπής στο Α.Τ., η οποία κάλεσε την αστυνομία να κάνει τη δουλειά της. Ο αυτόκλητος εκπρόσωπος των κατοίκων δήλωσε ότι θα συναντήσει τον ίδιο τον Χρυσοχοΐδη, για να πάρει τα εύσημα του διευθυντή ασφαλείας, που είπε ότι η περαιτέρω στελέχωση του τμήματος θα ωφελήσει και την αστυνομία, και τους πολίτες. Όλοι συμφώνησαν ότι χρειαζόμαστε περισσότερους μπάτσους.
Διαβάστε περισσότερα: Μια διαφορετική ματιά στα Εξάρχεια
των Νικόλα Σκούφογλου και Μάνου Σκούφογλου
Η κινηματογραφικού τύπου επίθεση με μη επανδρωμένο αεροσκάφος και η δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Σολεϊμανί στο Ιράκ συνιστά μια επιθετική προσπάθεια των ΗΠΑ να διατηρήσουν τον έλεγχο στη Μέση Ανατολή. Η επιχείρηση δεν αποφασίστηκε “εν θερμώ” ή “από κάποιον παράφρονα”, αλλά ενορχηστρώθηκε και εκτελέστηκε από τη μεγαλύτερη τρομοκρατική οργάνωση του πλανήτη, τον Λευκό Οίκο, που, μαζί με το αμερικανικό στρατιωτικό επιτελείο, λεηλατούν για δεκαετίες την περιοχή, με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.
Το πολιτικό και στρατιωτικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η αμερικανική πολιτική των επεμβάσεων την τελευταία εικοσαετία, μετά τους πολέμους σε Ιράκ και Αφγανιστάν, είναι σημαντικό, ωστόσο είναι βιαστικές και επομένως αβάσιμες οι αναλύσεις ότι οι ΗΠΑ έχουν χάσει τον έλεγχο ή την θέση της πρώτης παγκόσμιας ιμπεριαλιστικής υπερδύναμης.
Είναι παραπάνω από προφανές ότι είναι γελοίο να κατηγορούν το Ιράν για τρομοκρατία και επεμβατικότητα στο Ιράκ αυτοί που 30 χρόνια εξολοθρεύουν συστηματικά τους λαούς του και 20 χρόνια βρίσκονται εκεί ως δυνάμεις κατοχής. Είναι το ίδιο αστεία η προπαγάνδα σύμφωνα με την οποία το Ιράν αποτελεί απειλή για το Ισραήλ, τη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη και τον στενότερο σύμμαχο των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή.
Η αναβαθμισμένη επιθετικότητα των ΗΠΑ ρισκάρει μια γενικευμένη πολεμική σύγκρουση, με εμπλοκή ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και τοπικών αντιδραστικών κρατών. Αν και η κατάσταση φαίνεται να βαίνει προς εκτόνωση, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι στο άμεσο μέλλον τέτοια επεισόδια θα πυκνώσουν και θα οξυνθούν, με απρόβλεπτες συνέπειες.
Διαβάστε περισσότερα: Όχι στον πόλεμο των ΗΠΑ στο Ιράν και το Ιράκ
του JOE ALLEN
Η απερίσκεπτη σπουδή προς ένα πόλεμο με το Ιράν φαίνεται ότι έχει επιβραδυνθεί. Όμως δεν θα πρέπει να εφησυχάζουμε με ένα απατηλό αίσθημα ασφάλειας· χρειαζόμαστε επειγόντως ένα μαζικό αντιπολεμικό κίνημα που δεν θα συνδέεται με το Δημοκρατικό Κόμμα.
Δεν είχαμε ένα αντιπολεμικό κίνημα στις Ηνωμένες Πολιτείες εδώ και πολύ καιρό. Έτσι, όταν ο στρατηγός Κασέμ Σουλεϊμανί δολοφονήθηκε με τη διαταγή του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στις 3 Ιανουαρίου, προέκυψε αμέσως ο κίνδυνος για ένα πραγματικό ξέσπασμα πολέμου ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ιράν. Επίσης, αυτό το γεγονός βρήκε πολλούς από μας ανέτοιμους και αδύναμους να αντιδράσουμε.
Ήταν ενθαρρυντικό να βλέπουμε έναν σημαντικό αριθμό νέων ανθρώπων και μελών των Δημοκρατών Σοσιαλιστών της Αμερικής (DSA) να διαδηλώνουν σε όλη τη χώρα το τελευταίο Σαββατοκύριακο, με σύνθημα «Όχι Πόλεμο στο Ιράν». Αν και μέτριες σε μέγεθος, συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σε εβδομήντα με ενενήντα πόλεις, κινητοποιώντας από μερικές δεκάδες έως πέντε με έξι εκατοντάδες ανθρώπους η κάθε μια. Προγραμματισμένες δράσεις της προεδρικής καμπάνιας του Μπέρνι Σάντερς διακόπηκαν ώστε τα μέλη του DSA να μπορέσουν να συμμετάσχουν.
Διαβάστε περισσότερα: Πώς να Αναζωπυρώσουμε το Αντιπολεμικό Κίνημα
Ανακοίνωση της Socialist Resurgence, ΗΠΑ
Μόλις ξεκίνησε η νέα δεκαετία και ο ιμπεριαλισμός των Ηνωμένων Πολιτειών ήδη απειλεί να φέρει τον κόσμο στο χείλος του βάρβαρου πολέμου. Τις πρώτες πρωινές ώρες, στις 3 Ιανουαρίου, ένα χτύπημα από αέρος στο Ιράκ, που διατάχθηκε από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ σκότωσε τον κορυφαίο ηγέτη του Ιράν Κασίμ Σουλεϊμανί. Η δολοφονία έλαβε χώρα όταν ένα drone εξαπέλυσε πυραύλους πάνω σε ένα κομβόι που έφευγε από το αεροδρόμιο της Βαγδάτης. Ο Αμπού Μαχντί αλ-Μουχαντές, υπαρχηγός των Ιρακινών Δυνάμεων Λαϊκής Κινητοποίησης, μιας συμμαχίας πολιτοφυλακών που υποστηρίζεται από το Ιράν, έχασε επίσης τη ζωή του στην επίθεση.
Το ιρανικό καθεστώς απειλεί να εξαπολύσει αντίποινα εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών μετά από τρεις ημέρες δημόσιου πένθους. Ο υπουργός εξωτερικών του Ιράν, Ζαβάντ Ζαρίφ, ονόμασε τη δολοφονία πράξη «διεθνούς τρομοκρατίας» και προειδοποίησε ότι «οι ΗΠΑ φέρουν την ευθύνη για όλες τις συνέπειες».
Ο Σουλεϊμανί ήταν ο ηγέτης των Δυνάμεων Κουντς, ενταγμένων στα Σώματα των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν, και επίσης συντόνιζε τις σιϊτικές πολιτοφυλακές στο Ιράκ, τον Λίβανο και τη Συρία. Ήταν ο κύριος στρατιωτικός ηγέτης πίσω από την ιρανική επέμβαση στον πόλεμο της Συρίας για τη στήριξη του καθεστώτος του Μπασάρ αλ-Ασάντ. Σύμφωνα με μια ανταπόκριση (Ζαμάν Αλ-Βασλ), δύο ημέρες πριν σκοτωθεί, ο Σουλεϊμανί επισκέφθηκε μια στρατιωτική βάση στην περιοχή του Χαλεπίου, στην οποία πολιτοφυλακές υποστηριζόμενες από το Ιράν επιχειρούσαν μαζί με το καθεστώς Άσαντ για να συντρίψουν τον τελευταίο θύλακα αντίστασης των δυνάμεων των ανταρτών στη βόρεια Συρία.
Διαβάστε περισσότερα: Όχι στον πόλεμο των ΗΠΑ στο Ιράν!
Η εισαγγελική πρόταση στη δίκη της Χρυσής Αυγής προετοιμάζει την πλήρη απαλλαγή των στελεχών του ναζιστικού κόμματος. Το σύστημα που γεννά τον φασισμό, δείχνει καθαρά, για ακόμα μια φορά, πως τον χρειάζεται. Το βάρος της μάχης ενάντια στον φασισμό πέφτει αποκλειστικά στις πλάτες του αντιφασιστικού κινήματος.
Δυστυχώς όμως το πρώτο δείγμα γραφής που έδωσε το κίνημα ως απάντηση στην πρόκληση της εισαγγελέως ήταν τελείως κάτω των περιστάσεων. Το Σάββατο 21 Δεκέμβρη ήταν μια καλή ευκαιρία για μια πρώτη άμεση διαδήλωση, και ως απάντηση στην εισαγγελική πρόταση και ως μήνυμα προς τη ναζιστική συμμορία. Ωστόσο η διαδήλωση αυτή με το ζόρι περνά το τεστ της στοιχειώδους σοβαρότητας, εξαιτίας των ηγεμονισμών, των ανταγωνισμών, των πολιτικών λαθών και της γραφειοκρατικής διάσπασης του αντιφασιστικού κινήματος.
Διαβάστε περισσότερα: Όχι στη γελοιοποίηση του αντιφασιστικού κινήματος
Η εισαγγελική πρόταση στη δίκη της ναζιστικής συμμορίας «Χρυσή Αυγή», αποτελεί πρόκληση για το αντιφασιστικό κίνημα, τα θύματα της φασιστικής βίας και το λαϊκό κίνημα. Η απόφαση, η οποία περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την αθώωση του τάγματος εφόδου Νίκαιας για τη δολοφονία Φύσσα και την απαλλαγή της ηγεσίας από την κατηγορία της σύστασης και της διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης, έρχεται σε αντίθεση τόσο με το αποδεικτικό υλικό που παρουσιάστηκε στη δίκη όσο και με τις αποκαλύψεις και τις καταγγελίες των αντιφασιστών/αντιφασιστριών τα τελευταία 30 χρόνια.
Επί της ουσίας, η εισαγγελέας υιοθετεί τη σαθρή επιχειρηματολογία του ναζιστικού υποκόσμου και της ακροδεξιάς προπαγάνδας. Αποδεικνύει πως οι μηχανισμοί του βαθέος κράτους και του παρακράτους, που τα προηγούμενα χρόνια κάλυπταν τη δράση των φασιστών, βγαίνουν δυναμικά στο προσκήνιο και βάζουν πλάτη για την ανασύσταση των ταγμάτων εφόδου και την επαναφορά της ΧΑ στην κεντρική πολιτική σκηνή. Ακόμα, αποτελεί τρανή απόδειξη του ταξικού χαρακτήρα της δικαστικής εξουσίας, η οποία συνεχίζει την παράδοση της προστασίας των μπράβων του συστήματος.
Διαβάστε περισσότερα: Για την εισαγγελική πρόταση στη δίκη της Χ.Α.
