Η συντρόφισσά μας Marielle Franco, ακτιβίστρια του ΛΟΑΤ κινήματος και της Παγκόσμιας πορείας Γυναικών, ως μέλος του PSOL (Partido Socialismo e Liberdade [Κόμμα του Σοσιαλισμού και της Ελευθερίας]),εξελέγη δημοτική σύμβουλος στο Ρίο ντε Τζανέιρο και μαχόταν για τη δικαιοσύνη και κατά της αστυνομικής βίας. Ήταν η ίδια αφρο-φεμινίστρια και καταγόταν από το DaMaré, μία από τις μεγαλύτερες φαβέλες στο Ρίο ντε Τζανέιρο.
Ήταν μια μαύρη ανύπαντρη μητέρα που ξεκίνησε να δρα σε ένα πεδίο κυριαρχούμενο από τους εκπροσώπους της αστικής τάξης της Βραζιλίας, στην πλειοψηφία τους λευκούς άντρες. Στην αρχή υπήρχε δυσπιστία για την εκλογή της, ωστόσο η κατάταξή της ήταν η πέμπτη υψηλότερη σε περισσότερους από 50 συμβούλους. Κατά τη σύντομη θητεία της (μόλις 18 μήνες), αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ και των γυναικών, των ανύπαντρων μητέρων όπως ήταν και η ίδια, και άσκησε αυστηρή κριτική στην επιθετική, στρατιωτικοποιημένη αστυνόμευση στις φαβέλες, όπου οι κάτοικοι ζουν υπό τον βάναυσο έλεγχο των συμμοριών των ναρκωτικών και από την κρατική βία. Ήταν υπεύθυνη για τη διεξαγωγή έρευνας σχετικά με τη βία που ασκούν ο στρατός και η αστυνομία κατά των νέων αφρο-αμερικανών στο Ρίο. Είχε πολλάκις καταγγείλει τη δράση της αστυνομίας του Ρίο, η οποία δουλεύει και περιστασιακά συνεργάζεται με τις συμμορίες των ναρκωτικών και με μια άλλη ενεργή δύναμη στους δρόμους: τις ανεπίσημες πολιτοφυλακές, στα μέλη των οποίων υπηρετούν και πρώην αστυνομικοί.
Διαβάστε περισσότερα: Marielle, presente! Hoje e sempre!
Η 8η Μάρτη έχει κατοχυρωθεί στη αντζέντα του παγκόσμιου φεμινιστικού κινήματος ως μέρα αγώνα και δράσης για τη γυναικεία χειραφέτηση. Η ημερομηνία δεν είναι καθόλου τυχαία αφού προέκυψε από την εξέγερση των εργατριών στα υφαντουργεία της Νέας Υόρκης το 1857, με αίτημα τη μείωση του ωραρίου τους απο 16 σε 10 ώρες, όπως και την εξίσωση των μισθών ανδρών και γυναικών. 161 χρόνια μετά, είμαστε και πάλι εδώ, όπως και κάθε χρόνο, να συγκεφαλαιώνουμε τα αιτήματα του φεμινιστικού κινήματος, να συνεχίζουμε τον αγώνα και να επικαιροποιούμε τα αιτήματά μας. Γιατί η 8η Μάρτη για τον κόσμο του κινήματος δεν είναι ούτε μέρα γιορτής ούτε μέρα επετειακή. Είναι μία ακόμα μέρα αγώνα.
Διαβάστε περισσότερα: Όσο οι γυναίκες καταπιέζονται, κανένας άνθρωπος δεν είναι ελεύθερος!
