Μετρώντας πάνω από 10 χρόνια μνημονίων, οι εκλογές του 2019, δημοτικές, περιφερειακές και ευρωεκλογές διεξάγονται σε ένα βαρύ κλίμα με τους εργαζομένους, αλλά και τα μικροαστικά στρώματα να έχουν δεχθεί απανωτά και ισχυρά χτυπήματα. Το πολιτικό φόντο δεν είναι άλλο από το «τέλος των μνημονίων», αλλά με τη συνέχιση της ίδιας, γνωστής πια, μνημονιακής πολιτικής. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ξεκινάει την προεκλογική της εκστρατεία με κίβδηλες και μίζερες υποσχέσεις για τους εργαζόμενους και ταυτόχρονα με την υπόσχεση για σταθερότητα και κερδοφορία για τα αφεντικά. Η Νέα Δημοκρατία σε ένα κρεσέντο εθνικισμού και νεοφιλελεύθερων διακηρύξεων μπαίνει κι αυτή στο κυνήγι των εκλογών, προσπαθώντας να ξανακερδίσει την υποστήριξη της αστικής τάξης, με κύρια στρατηγική τις ιδιωτικοποιήσεις, την καταστρατήγηση των όποιων εργασιακών δικαιωμάτων έχουν μείνει και το δόγμα της εντατικότερης «τάξης και ασφάλειας».
Οι κοινωνικές αντιδράσεις απέναντι στην κατάσταση αυτή είναι σήμερα πολύ κατώτερες από εκείνες που απαιτούνται, χωρίς όμως να έχουν εξαλειφθεί. Σε ένα έδαφος όπου η κοινωνική συνείδηση αλλάζει με εξαιρετικά γρήγορους ρυθμούς, αυτό το κλίμα είναι απόλυτα εφικτό να αναστραφεί. Προς το παρόν, ωστόσο, η συμμετοχή στις κινητοποιήσεις έχει μειωθεί αισθητά, οι αγώνες έχουν περιοριστεί στους θιγόμενους κάθε φορά κλάδους και έχει αναπτυχθεί ένα κλίμα μοιρολατρίας και αναμονής. Σε μια χρονιά συνεχόμενων εκλογικών αναμετρήσεων, το εργατικό κίνημα έχει την ευκαιρία να ξαναβγεί στο προσκήνιο και να μην μείνει στην αναμονή της εφαρμογής των όποιων προεκλογικών υποσχέσεων. Να αφήσει πίσω του την αμηχανία που του έφερε η εκλογή ΣΥΡΙΖΑ και να μπει σε μια εποχή ανασυγκρότησης και μάχης.
Διαβάστε περισσότερα: ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ – ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 2019
Η πολιτική κατάσταση στη χώρα σήμερα χαρακτηρίζεται από μια ορισμένη στασιμότητα, η οποία ωστόσο δεν εδράζεται σε πολιτική και οικονομική σταθερότητα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υλοποιεί με συνέπεια το 3ο μνημόνιο και την ανανεωμένη ταξική επίθεση εναντίον της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων κοινωνικών στρωμάτων. Οι όποιες αντιπαραθέσεις και εμπλοκές στη διαπραγμάτευση για τη 2η αξιολόγηση είναι πολύ περιορισμένης κλίμακας, κατ' ουσία συμβολικές και όχι ουσιαστικά διαφορετικές από τους βραχύβιους λεονταρισμούς των προηγούμενων κυβερνήσεων σε διάφορες προηγούμενες φάσεις διαπραγματεύσεων.
Διαβάστε περισσότερα: Για τις μετωπικές πρωτοβουλίες