ΟΚΔΕ Σπάρτακος

Ασπίδα ενάντια στην εκδικητικότητα της αστικής τάξης

Η φωτογραφική νομοθετική ρύθμιση για την απαγόρευση της έκτισης της ποινής καταδικασμένων για “τρομοκρατία” σε αγροτικές φυλακές, η απροειδοποίητη μεταγωγή του Δημήτρη Κουφοντίνα στις φυλακές Δομοκού, κατά παράβαση και της ίδιας της νέας νομοθεσίας, σύμφωνα με την οποία ο Κουφοντίνας θα έπρεπε να επιστρέψει στον Κορυδαλλό, καθώς και η υποχρεωτική του νοσηλεία, που έχει τα χαρακτηριστικά βασανιστηρίου, είναι εκδηλώσεις πρωτόγονης κρατικής και ταξικής εκδικητικότητας. Ούτε το ίδιο το κράτος δεν παίρνει στοιχειωδώς σοβαρά το ανέκδοτο ότι οι φυλακές αποσκοπούν στον σωφρονισμό και όχι στην τιμωρία και την εκδίκηση.

Διαβάστε περισσότερα: Ασπίδα ενάντια στην εκδικητικότητα της αστικής τάξης

Αποχαιρετισμός στον Μάκη Ράπτη

Την περασμένη εβδομάδα, την Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2020, πέθανε ο σύντροφος Μάκης Ράπτης σε ηλικία 74 χρονών. Κηδεύτηκε με πολιτική κηδεία την Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου. Ο σύντροφος Μάκης γεννήθηκε στη Λαμία το 1946 και εργάστηκε  ως εργοδηγός οικοδομών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στη μεταπολίτευση προσχώρησε στο τροτσκιστικό κίνημα εντασσόμενος στην Οργάνωση Επαναστατων Μαρξιστών Ελλάδας (ΟΕΜΕ) - εξέδιδε το περιοδικό «Για το Σοσιαλισμό» - ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Επαναστατικής Μαρξιστικής Τάσης (ΔΕΜΤ), ηγέτης της οποίας ήταν ο Μιχάλης Ράπτης, ο γνωστός ως Μισέλ Πάμπλο. Αργότερα εντάχθηκε στον κύκλο συζητήσεων “Ενότητα”,  όπου ήταν βασικό στέλεχος και στη δεκαετία του 1980 στο σύλλογο «Πρωταγόρα», όπου δέσποζε η φυσιογνωμία του Πάμπλο. Ανένταχτος στο τροτσκιστικό κίνημα εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά πάντα ενεργός στο μαζικό κίνημα είτε στη γειτονιά, είτε στις μεγάλες εκδηλώσεις. Ιδιαίτερα συντροφικός, ευγενής, έντιμος, έμπιστος και κριτικός, τον θυμόμαστε στις εκδηλώσεις της Λέσχης του Σπάρτακου, στα συνέδρια του ΙΠΚΕ «Παντελής Πουλιόπουλος» και σε άλλες εκδηλώσεις της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, καθώς και άλλων οργανώσεων. Τα τελευταία χρόνια, ο σύντροφος Μάκης είχε αποσυρθεί λόγω των σοβαρών προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε. 

Η ΟΚΔΕ - Σπάρτακος (εττδ) αποτίει φόρο τιμής στο σύντροφο Μάκη Ράπτη και απευθύνει θερμά συλλυπητήρια στα παιδιά του και στη συντρόφισσα του Δωροθέα.

Εκδήλωση "Η εφημερίδα 'Εργάτης και Στρατιώτης' και η αντίσταση στον στρατό της ναζιστικής Γερμανίας" τη Κυριακή 20/12 στις 20:00

Αυτή την Κυριακή, 20 Δεκεμβρίου, στις 20:00, η Λέσχη Σπάρτακος σας καλεί στην εκδήλωση με θέμα "Η εφημερίδα 'Εργάτης και Στρατιώτης' και η αντίσταση στον στρατό της ναζιστικής Γερμανίας".

Διαβάστε περισσότερα: Εκδήλωση "Η εφημερίδα 'Εργάτης και Στρατιώτης' και η αντίσταση στον στρατό της ναζιστικής...

Δεκέμβρης 2020: Το αστικό κράτος έχει συνέχεια, οι αγώνες μας έχουν διάρκεια.

100 νεκροί τη μέρα από τον κορονοϊό, με τους υπουργούς να πανηγυρίζουν γιατί στο Βέλγιο πεθαίνουν περισσότεροι. Μια ύφεση της καπιταλιστικής οικονομίας που όλα δείχνουν ότι θα είναι σαφώς μεγαλύτερη από την ύφεση του 2008. Ένα σύστημα υγείας αποδεκατισμένο, που δεν ενισχύθηκε σε τίποτα από τότε που εμφανίστηκε ο ιός. Μια προκλητική διαχείριση της πανδημίας, με την οποία το πρωί υποχρεωνόμαστε να συνωστιζόμαστε στα ΜΜΜ, στους χώρους εργασίας, από τους οποίους δεν έχει κλείσει πρακτικά κανένας, και στα σούπερ μάρκετ για να μην απειληθούν τα κέρδη των εργοδοτών, και το βράδυ μας κυνηγάει η αστυνομία για να μην κάνουμε βήμα έξω από το σπίτι μας.

Διαβάστε περισσότερα: Δεκέμβρης 2020: Το αστικό κράτος έχει συνέχεια, οι αγώνες μας έχουν διάρκεια.

Εκδήλωση "Από τον Οκτώβρη ως τον Δεκέμβρη του 1944" το Σάββατο 28/11 στις 20:00

Αυτό το Σάββατο, 28 Νοεμβρίου, στις 20:00, η Λέσχη Σπάρτακος σας καλεί στην εκδήλωση με θέμα "Από τον Οκτώβρη ως τον Δεκέμβρη του 1944". 

Τη συζήτηση θα ανοίξουν οι Ηλίας Λοίζος και Νικόλας Σκούφογλου.

Για να συμμετάσχετε μέσω Zoom ακολουθήστε το σύνδεσμο: https://us02web.zoom.us/j/83402372100

Η μετάδοση θα γίνει και μέσω της σελίδας μας στο Facebook:

https://www.facebook.com/events/2979620188935323/

--------------------------------------

Πανεργατική Απεργία 26 Νοέμβρη

 Η εργατική τάξη κρατάει την κοινωνία όρθια

Καμία μόνη απέναντι στον εγκλεισμό και τη βία. Όποιο χέρι σηκώνεται, θα κόβεται!

 Η φετινή 25η Νοέμβρη έρχεται να υπενθυμίσει στις γυναίκες όλου του κόσμου μία πολύ σκληρή αλήθεια: ότι σε καιρούς κρίσης ο καπιταλισμός δένεται πολύ πιο σφιχτά με την πατριαρχία και έτσι, τόσο άμεσα όσο και έμμεσα, εντείνεται και η έμφυλη βία και καταπίεση. Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχουν αυξηθεί οι καταγεγραμμένοι βιασμοί, ενώ η πολύ πρόσφατη γυναικοκτονία στην Μάνη, η οποία καλύφθηκε υπό τον άθλιο τίτλο της “οικογενειακής τραγωδίας”, είναι η 10η καταγεγραμμένη για το 2020. Το λοκ ντάουν που επιβλήθηκε αύξησε κατά πολύ τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας. Φυσικά, η αλήθεια πίσω από τις επίσημες καταγραφές είναι ακόμα πιο τρομακτική. Επίσης, κανείς δεν μπορεί να μετρήσει όλη την βία και την περιθωριοποίηση που υφίστανται άνθρωποι που καταπιέζονται λόγω ταυτότητας φύλου και σεξουαλικότητας. Η ορατότητα των καταπιεσμένων και των προβλημάτων που υφίστανται, γίνεται ακόμα πιο δυσχερής μέσα σε αυτή την συγκυρία.

Διαβάστε περισσότερα: Καμία μόνη απέναντι στον εγκλεισμό και τη βία. Όποιο χέρι σηκώνεται, θα κόβεται!

Η καπιταλιστική οικονομία είναι θάνατος

Για πρώτη φορά είχαμε πάνω από 100 νεκρούς σε μια μέρα. Η θριαμβολογία της κυβέρνησης για το ότι «τα πάμε πολύ καλύτερα από τις άλλες χώρες της Ευρώπης» έχει γελοιοποιηθεί τελείως. Η σχετική ηπιότητα του πρώτου κύματος στην Ελλάδα είχε εντελώς άλλες αιτίες και δεν είχε σε τίποτα να κάνει με τους υποτιθέμενα καλούς χειρισμούς της κυβέρνησης και των σοφών υπαλλήλων επιστημόνων που τη συμβουλεύουν. Σήμερα, αναλογικά με τον πληθυσμό της, η χώρα δεν υστερεί σε τίποτα σε σχέση τις άλλες καπιταλιστικά ανεπτυγμένες χώρες, που στέλνουν κατά χιλιάδες τους ανθρώπους τους στα νεκροταφεία.

Είναι σαφές ότι το σύστημα υγείας όχι μόνο είναι ανεπαρκές για την πανδημία, αλλά και δεν ενισχύθηκε καθόλου κατά τους μήνες που μεσολάβησαν από το πρώτο κύμα του ιού και το εξαντλητικό lockdown. Είναι σαφές ότι τα αραιά και κατάμεστα ΜΜΜ είναι παγίδες θανάτου. Όλα αυτά έχουν να κάνουν με τις τρομακτικές διαστάσεις που πήρε η επιδημία και με τις εκατόμβες των νεκρών. Όμως, υπάρχει κάτι βαθύτερο από όλα αυτά. Ο καπιταλισμός μας τρίβει στη μούρη ότι η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία σημασία σε σχέση με τα κέρδη των αφεντικών.

Διαβάστε περισσότερα: Η καπιταλιστική οικονομία είναι θάνατος