Το εκτελεστικό γραφείο της 4ης Διεθνούς εξέδωσε δύο ανακοινώσεις για την Ουκρανία. Μια πριν την εισβολή, στις 30/01/2022, με τίτλο “ενάντια στην στρατιωτική κλιμάκωση ΝΑΤΟ – Ρωσίας στην ανατολική Ευρώπη”. Και μία μετά την έναρξη της εισβολής, στις 01/03/2022, με τίτλο “Όχι στην εισβολή της Ουκρανίας από τον Πούτιν! Στήριξη της ουκρανικής αντίστασης! Αλληλεγγύη με τη ρώσικη αντίσταση στον πόλεμο!”
Η πρώτη απόφαση φαίνεται να κρατάει ίσες αποστάσεις από τις εμπλεκόμενες στην αντιπαράθεση πλευρές. Κατηγορεί τόσο το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ όσο και τη Ρωσία για την αύξηση της στρατιωτικής έντασης. Προειδοποιεί ότι στην ανατολική Ευρώπη δημιουργείται μια πολύ επικίνδυνη αντιπαράθεση με παγκόσμιες γεωπολιτικές προεκτάσεις. Δε θα επιμείνουμε στην ταξικά ουδέτερη και δημοσιογραφικού τύπου γλώσσα που επιλέχθηκε σε πολλά σημεία (“θα είναι δύσκολο να επιτευχθεί μια ευέλικτη λύση όταν και οι δύο πλευρές έχουν αυξήσει πολύ την ένταση”, “η διατήρηση και επέκταση του ΝΑΤΟ, μακράν του να ειρηνεύσει τις σχέσεις στην περιοχή, στην πραγματικότητα τις εντείνει” κ.ά). Δεν είναι η πρώτη φορά. Ούτε θα σταθούμε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι την ίδια στιγμή που αναγνωρίζει τον μεγαλύτερο μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο κίνδυνο για ένοπλη αντιπαράθεση ανάμεσα σε δύο μεγάλες δυνάμεις και προειδοποιεί για την πρώτη μετά από 60 χρόνια απειλή πυρηνικού πολέμου (απειλή που εκτιμά ότι είναι σοβαρότερη από όλες τις προηγούμενες), τελικά δεν καταλήγει σε πρακτικά καθήκοντα. Στην απόφαση δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο από μια γενική έκκληση να οργανωθούν κινητοποιήσεις για “αποκλιμάκωση, ειρήνη, τη διάλυση των στρατοπέδων και το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των λαών”. Λίγες μέρες μετά την έκδοση της απόφασης, στη Διεθνή Επιτροπή που συνεδρίασε στα μέσα Φεβρουαρίου με ευθύνη του ίδιου Γραφείου, το θέμα της Ουκρανίας δε συζητήθηκε καθόλου.
Διαβάστε περισσότερα: Κριτική στις αποφάσεις του εκτελεστικού γραφείου της 4ης Διεθνούς που αφορούν τον πόλεμο στην...
Έξω από το μικτό ορκωτό δικαστήριο στις 13/4, 9 η ώρα το πρωί.
Αύριο είναι η 16η δικάσιμος της υπόθεσης του Ζακ Κωστόπουλου. Σε αυτήν θα απαγγελθούν κατηγορίες στους δολοφόνους του από την εισαγγελία, μετά την απολογία του τελευταίου κατηγορουμένου. Από ό,τι φαίνεται η δίκη βρίσκεται στο τέλος της και θα έχει ήδη ολοκληρωθεί μέχρι τον Μάιο. Οι συνήγοροι πολιτικής αγωγής του Ζακ, η οικογένειά του καθώς και το ΛΟΑΤΚΙ και το ευρύτερο κίνημα θα επιδιώξουν την αλλαγή κατηγορίας από θανατηφόρα σωματική βλάβη (όπως είναι το κατηγορητήριο μέχρι στιγμής) σε δολοφονία με ενδεχόμενο δόλο.
Η δίκη αυτή ξεκίνησε μετά από τεράστιες δυσκολίες. Οι δυσκολίες προέκυπταν αφενός από τη συγκάλυψη του αστικού κράτους στους δολοφόνους του Ζακ, επειδή δεν έπρεπε να απαξιωθεί ο ιερός θεσμός της ατομικής ιδιοκτησίας. Θεσμός που μπροστά στα κέρδη δεν υπολογίζει την ανθρώπινη ζωή. Αφετέρου έπρεπε να συγκαλυφθεί η αστυνομική βία ώστε να προπαγανδιστεί ο δήθεν χρήσιμα κοινωνικός ρόλος των σωμάτων καταστολής “στην πάταξη του εγκλήματος”. Τα συστημικά ΜΜΕ διαστρέβλωσαν την πραγματικότητα αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη, στιγματίζοντας τον Ζακ ως πρεζάκι, κλεφτρόνι και αδελφή, κάνοντας δολοφονία χαρακτήρα και ποινικοποιώντας το κοινωνικό περιθώριο. Έπρεπε να μείνει η σκουριά στο πρόσωπο του και να εμπεδωθούν κοινωνικά στερεότυπα και συντηρητικά φοβικά αντανακλαστικά: ρατσιστικά, ομοφοβικά και εχθρικά ενάντια στους τοξικοεξαρτημένους. Ένα ακόμα άλλοθι για την αργοπορία έναρξης της δίκης αποτέλεσε και η πανδημία. Ενώ με τα μέτρα αποστασιοποίησης αποτράπηκαν να βρεθούν εντός της δικαστικής αίθουσας παρατηρητές διεθνών οργανισμών και εναλλακτικών μέσων ενημέρωσης που κατέγραφαν τη δίκη. Τα δεδομένα αυτά δείχνουν τον χαρακτήρα του καπιταλισμού, τον τρόπο με τον οποίο, διαιωνίζοντας τα συμφέροντά του, διαχωρίζει τους καταπιεσμένους μεταξύ τους και το πώς, σε περιόδους κρίσης του, εντείνει την εκμεταλλευτική, πατριαρχική, σεξιστική και ομοφοβική επίθεση του.
Διαβάστε περισσότερα: Δικαίωση για τον Ζακ, δικαίωση για όλους τους καταπιεσμένους
