Στις 26 Μαΐου 2018, μέλη της Οργάνωσης Μαχητικού Αντιφασισμού (ΟΡΜΑ) πραγματοποίησαν αντιφασιστική κινητοποίηση στο Πέραμα, μια εργατική συνοικία που δοκιμάζεται όχι μόνο από την κρίση, αλλά και από τους ναζί της Χρυσής Αυγής που προσπαθούν να τρομοκρατήσουν αγωνιστές, συνδικαλιστές και μετανάστες. Η Χρυσή Αυγή λειτουργεί ως ένωση μπράβων στην υπηρεσία των εργοδοτών και των εφοπλιστών, όπως έδειξε επανειλημμένα ο απεργοσπαστικός τους ρόλος στις απεργίες στις προβλήτες της COSCOαλλά και η δράση του κίτρινου «Σωματείου Εργαζομένων Ζώνης Άγιος Νικόλαος». Το λεγόμενο αυτό σωματείο λειτουργεί ως πρακτορείο συγκεκριμένων εργοδοτών της Ζώνης και ως ορμητήριο για φασιστικές δολοφονικές επιθέσεις, όπως συνέβη και στις 26 Μαΐου.
Η κινητοποίηση της ΟΡΜΑ, όπως και γενικότερα η δράση της συγκεκριμένης οργάνωσης, ήταν γνωστή, δημόσια και ανοιχτή. Η ΟΡΜΑ αγωνίζεται για τη δημοκρατία και την ελευθερία, δρα στα πλαίσια του αντιφασιστικού κινήματος και συνεργάζεται με πλήθος εργατικών σωματείων, δημοτικών κινήσεων, συλλογικοτήτων για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και πολιτικών οργανώσεων, μεταξύ των οποίων είναι και ΟΚΔΕ-Σπάρτακος. Τα μέλη της χαρακτηρίζονται από αγωνιστικό ήθος.
Διαβάστε περισσότερα: Ψήφισμα της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος για τη δίκη ΟΡΜΑ-Χρυσής Αυγής
Δημοσιεύουμε την απόφαση που υπερψηφίστηκε από το 80% της συνδιάσκεψης της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, στις 2-4 Νοέμβρη, όπως διαμορφώθηκε και με τις τροποποιήσεις που υπερψηφίστηκαν.
Α. Διεθνής κατάσταση
Α1. Η καπιταλιστική κρίση δεν έχει ξεπεραστεί
Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση του 2008 υπήρξε η κατάληξη μιας μακράς περιόδου πιέσεων στην καπιταλιστική οικονομία και το ποσοστό κέρδους. Ήταν αναμενόμενο ότι μια κρίση τέτοιας ιστορικής εμβέλειας δεν θα μπορούσε να ξεπεραστεί σύντομα και χωρίς μια ριζική καταστροφή κεφαλαίων και παραγωγικών δυνάμεων. Τα τεράστια προγράμματα κρατικής παρέμβασης (bail-outs, κρατικές ενέσεις στην οικονομία, χαμηλά επιτόκια των κεντρικών τραπεζών και ποσοτική χαλάρωση) απέτρεψαν ένα ακόμη μεγαλύτερο σοκ, με το κόστος όμως μιας παρατεταμένης ύφεσης που εγκυμονεί τον κίνδυνο νέων καταρρεύσεων. Η καταστροφική αντικειμενική λειτουργία της κρίσης δεν έχει ολοκληρωθεί.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης είναι διαρκώς αρνητικοί. Από το 2010 και μετά, στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες η ανάπτυξη επανήλθε σε θετικούς ρυθμούς, κατά κανόνα όμως αναιμικούς και επισφαλείς (σπανίως άνω του 2% όσον αφορά το ΑΕΠ). Η βιομηχανική παραγωγή παγκοσμίως παραμένει σε χαμηλά επίπεδα. Οι επενδύσεις εξακολουθούν να είναι σημαντικά μειωμένες και ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου δεν έχει φτάσει ποτέ στα προ κρίσης επίπεδα στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες. Το ίδιο ισχύει και για τις άμεσες ξένες επενδύσεις, και γενικότερα τις διεθνείς ροές κεφαλαίου. Ο ρυθμός κεφαλαιακής συσσώρευσης εξακολουθεί να ελαττώνεται.
Διαβάστε περισσότερα: Πολιτική απόφαση της συνδιάσκεψης ΟΚΔΕ-Σπάρτακος 2018
